Freedom Essay 14

 

Het valse ‘wilde instincten’ excuus
leidt tot het uitsterven van mensen

 

Door Jeremy Griffith, 2018

 

In deze presentatie benadrukt bioloog Jeremy Griffith hoe uitermate sinister en gevaarlijk het valse ‘wilde instincten’ excuus voor menselijk gedrag is.

Kijk hier naar de presentatie (video in het Engels, transcriptie in het Nederlands):

 

Make and see comments here

 

Deze video verschijnt ook als Video 14 in de Introduction Series of video’s bovenaan onze homepage op www.humancondition.com.

 

De transcriptie van deze video

 

Het gevaarlijke verleidelijke van het ‘wilde instincten’ excuus

In mijn presentatie in Video/​F. Essay 10, getiteld ‘Wat is nu precies de menselijke conditie?’ beschreef ik hoe bang wij mensen zijn geweest voor de eerder onverklaarde kwestie van de gecorrumpeerde, ‘gevallen’, onschuld-vernietigde, Hof-van-Eden-verlaten menselijke conditie. (Hoe onze verre aap-voorouders in een volledig coöperatieve, liefdevolle, onschuldige, Edenische, morele staat kwamen te leven, wordt uitgelegd in F. Essay 21, en je kunt veel prachtige beschrijvingen van deze tijd van onschuld lezen in F. Essay 53.) Ik heb gesproken over hoe al onze gedachten en handelingen gemonopoliseerd zijn door die angst—dat we bijna ons hele volwassen leven hebben besteed aan het uitwerken en perfectioneren van hoe we de kwestie van de menselijke conditie konden vermijden. Ik heb beschreven hoe we zelfs probeerden het te doen lijken alsof we niet door het probleem werden beïnvloed; lachen, grapjes maken en over het algemeen een dapper gezicht opzetten. Het komt erop neer dat de geest van ‘in berusting zijnde’ volwassen mensen toegewijd is aan het vermijden van elk denken dat hen in contact zou kunnen brengen met de, tot nu, onverklaarde kwestie van de menselijke conditie. (Het psychologische proces van Berusting waar adolescenten doorheen gaan naar leven in ontkenning van de menselijke conditie, wordt uitgelegd in F. Essay 30.)

Hieruit volgt dat, aangezien wetenschappers mensen zijn die zoals iedereen lijden aan de menselijke conditie, ook zij zullen hebben geleefd in angstige ontkenning van de menselijke conditie. Het is duidelijk dat een dergelijke vermijding een zeer ernstige handicap in hun werk is geweest, omdat als je de confrontatie met een onderwerp niet kunt aangaan, je niet bij machte bent om er eerlijk en doeltreffend over na te denken.

 

 

En aangezien de studie van gedrag het gebied van de biologie is, volgt daaruit dat de totaal belangrijke taak van het verklaren en begrijpen van menselijk gedrag, vooral het kernprobleem van onze ‘goed en kwaad’ conflicterende menselijke conditie, de bijzondere verantwoordelijkheid is geweest van biologische wetenschappers. Echter, gezien hun onvermogen om waarheidsgetrouw na te denken over welk onderwerp dan ook dat de kwestie van de menselijke conditie in focus bracht, en er de confrontatie mee aan te gaan, wat bijna elk onderwerp is dat te maken heeft met menselijk gedrag, kunnen we verwachten dat er vanuit de biologie heel weinig waarheidsgetrouw begrijpen van menselijk gedrag is opgekomen. En, zoals we nu zullen zien, is dat inderdaad het geval geweest, met uitermate ernstige consequenties.

 

 

In 1859 schreef de grote bioloog Charles Darwin The Origin of Species dat licht wierp op de oorsprong van de verscheidenheid van het leven op Aarde. Het is een baanbrekend werk dat is uitgeroepen tot het meest invloedrijke boek in de geschiedenis, maar desondanks stopt het voor het aanpakken van de ‘oorsprong’ van de ene soort die wij echt moesten begrijpen: ons mensen. Mensen worden bovendien nauwelijks vermeld in The Origin of Species—en Darwin gaf grif toe dat dit een tekortkoming was, want aan het einde van Origin zei hij: ‘In de verre toekomst zie ik open gebieden voor veel belangrijker onderzoek … Licht zal worden geworpen op de oorsprong van de mens en zijn geschiedenis.’

Darwin’s terughoudendheid om ‘de oorsprong van de mens en zijn geschiedenis’ aan te pakken, was een begrijpelijke en eerlijke reactie, gezien wat zojuist is uitgelegd over hoe ondraaglijk zelf-confronterend en deprimerend het onderwerp van menselijk gedrag voor praktisch iedereen is geweest—zoals de Cambridge geleerde Jane Ellen Harrison heeft geschreven: Darwin ‘voorzag dat zijn doctrine, voor de geschiedenis van de mentale evolutie van de mens, bredere kwesties moet hebben dan die waarmee hij persoonlijk bereid was om te gaan’ (‘The Influence of Darwinism on the Study of Religion’, Darwin and Modern Science, ed. A.C. Seward, 1909, h.25). (Zie §§188–189 in VRIJHEID voor een meer gedetailleerde beschrijving van Darwin’s vermijden van de menselijke conditie. VRIJHEID is in het Nederlands online beschikbaar als .pdf document op www.wtmnetherlands.com/freedom)

Niet alle biologen zijn echter zo scrupuleus geweest als Darwin. Ondanks het feit dat ze niet in staat waren om de confrontatie met de menselijke conditie aan te gaan, hebben velen zichzelf naar voren geschoven als objectieve denkers over de menselijke conditie, met als resultaat dat allerlei oneerlijke veronderstelde ‘verklaringen’ naar voren zijn gebracht voor bijna elk aspect van menselijk gedrag—een geweldige industrie van oneerlijke biologie heeft zich rond het onderwerp van menselijk gedrag ontwikkeld. En, zoals ik nu zal uitleggen, al deze oneerlijkheid is gebaseerd op het ‘wilde dieren instincten’ excuus voor ons zelfzuchtige en agressieve gedrag.

 

AdobeStock; jeaneeem / Flickr

 

Dit excuus dat wij mensen brute en wilde instincten hebben is er een dat praktisch iedereen onderschreven heeft. Onze gesprekken zijn doorspekt met de op ‘wilde instincten’ gebaseerde motieven voor ons competitieve, zelfzuchtige en agressieve door-de-menselijke-conditie getroffen gedrag, met opmerkingen zoals ‘Wij zijn geprogrammeerd door onze genen om te proberen anderen te domineren en een winnaar te zijn in de strijd van het leven’; en ‘Ons in beslag genomen zijn met seksuele veroveringen komt door ons oerinstinct om ons zaad te zaaien’; en ‘Mannen gedragen zich abominabel omdat hun lichaam overspoeld wordt met moeten-hun-genen-reproduceren-bevorderend testosteron’; en ‘Wij willen een groot huis omdat we aangeboren territoriaal zijn’; en ‘Vechten en oorlog is gewoon onze dierlijke aard die zich uit’; en ‘Religies zijn alleen maar manifestaties van onze door overleving gedreven groepsmentaliteit’. En dan nog de allermeest voorkomende opmerking: ‘Het is gewoon de menselijke aard om zelfzuchtig te zijn’. Echter, waar ik al op wees in de tweede video in deze Introductie Serie (Video/​F. Essay 2), is de wilde, ‘moeten-onze-genen-reproduceren’ instincten verklaring voor ons competitieve, zelfzuchtige en agressieve gedrag een volstrekt oneerlijke leugen. Ten eerste hebben wij mensen coöperatieve, onzelfzuchtige en liefdevolle morele instincten, waarvan de stem of uitdrukking in ons ons geweten is—wat het tegenovergestelde is van competitieve, zelfzuchtige en agressieve instincten. Zoals Darwin herkende: ‘Het morele besef verschaft misschien wel het beste en hoogste onderscheid tussen de mens en de lagere dieren’ (zie §375 van VRIJHEID). En om een altruïstische morele instinctieve aard te hebben, moeten onze verre voorouders wel coöperatief en liefdevol zijn geweest, niet competitief en agressief zoals andere dieren. F. Essay 21 en hoofdstuk 5 van VRIJHEID leggen uit dat wij onze buitengewoon altruïstische morele instincten door koestering verwierven, en beschrijven hoe bonobo’s (een variëteit chimpansees die ten zuiden van de rivier de Congo in Afrika leeft) een levend voorbeeld zijn van een soort die deze volstrekt coöperatieve, onzelfzuchtige en liefdevolle staat door koestering verwerft; en in F. Essay 22 kun je lezen over fossiel bewijsmateriaal voor dit coöperatieve, onzelfzuchtige en liefdevolle verleden.

 

 

Het tweede punt dat ik maakte was dat beschrijvingen van menselijk gedrag, zoals egocentrisch, arrogant, geïnspireerd, depressief, misleid, pessimistisch, optimistisch, kunstmatig, hatelijk, cynisch, gemeen, immoreel, briljant, schuldig, kwaadaardig, psychotisch, neurotisch, vervreemd, enz., allemaal de betrokkenheid van de unieke volledig bewuste denkende geest van onze soort herkennen—ze maken het helder dat er een psychologische dimensie aan ons gedrag zit. Wij mensen hebben NIET geleden aan de op-genetisch-opportunisme gebaseerde, niet-psychologische dierlijke conditie, maar aan de op-bewuste-geest-gebaseerde, PSYCHOLOGISCH getroebleerde MENSELIJKE CONDITIE (§40 van VRIJHEID). En, vooral, zoals we zullen zien, kan psychose worden genezen door begrijpen, dus onze psychologisch verstoorde menselijke aard kan verholpen worden of veranderd—is niet onveranderlijk, wat hij in wezen zou zijn als onze competitieve, zelfzuchtige en agressieve aard instinctief was; als het iets was dat in onze genen zit en waarmee we geboren waren.

De eigenlijke verklaring voor hoe wij mensen psychologisch verstoorde lijders aan de boze, egocentrische en vervreemde menselijke conditie werden, is gepresenteerd in Video/​F. Essay 3. Wat de verstoordheid veroorzaakte, was een botsing tussen onze oorspronkelijke onschuldige, Edenische, coöperatieve, onzelfzuchtige en liefdevolle morele instincten en de opkomst van onze bewuste geest. Dus ja, wij hebben coöperatieve, onzelfzuchtige en liefdevolle instincten, geen wilde, competitieve, zelfzuchtige en agressieve. (Ik wil vermelden dat je een gedetailleerde beschrijving van wat instincten en bewustzijn nou eigenlijk zijn kunt vinden in de paragrafen 247–248 van VRIJHEID. Ook legt F. Essay 24 uit hoe wij mensen volledig bewust werden terwijl andere dieren dat niet werden.

Wat zo uitermate gevaarlijk is geweest aan het volstrekt oneerlijke excuus van wilde instincten, is hoe verleidelijk het is geweest. Als het ging om de waarheid te vermijden van onze psychologisch verstoorde menselijke conditie, waaraan, zoals benadrukt, alle in berusting zijnde volwassenen zijn toegewijd, kon het ‘wilde dierlijke instincten’ excuus voor ons gedrag nauwelijks verleidelijker zijn geweest—want in plaats van dat onze instincten totaal liefdevol zijn zoals ze eigenlijk zijn, worden ze aangemerkt als verdorven en bruut; en in plaats van dat onze bewuste geest de ogenschijnlijk destructieve oorzaak was van het gecorrumpeerde zogeheten ‘in ongenade vallen’ van onze soort, de oorzaak van ons vertrek uit de oorspronkelijke Hof van Eden staat van onschuld van onze soort, wat het geval was, werd hij aangemerkt als de onberispelijke bemiddelende ‘held’ die moest proberen die veronderstelde wilde instincten in ons te beheersen! In plaats van dat onze instincten goed lijken te zijn, en onze boze, egocentrische en vervreemde bewuste geest slecht lijkt te zijn omdat hij in feite de corruptie van onze oorspronkelijke onschuldige staat veroorzaakte, wat de ware beschrijving is van wat er gebeurde, werden onze instincten aangemerkt als zijnde slecht en ons bewuste intellect als zijnde goed—wat, hoewel fabelachtig opluchtend voor het immense schuldgevoel van onze bewuste geest voor het vernietigd hebben van de onschuldige wereld van ons instinctieve zelf of ziel, een volstrekt omgekeerde-van-de-waarheid leugen was! (zie ook §153 van VRIJHEID.

 

 

 

 

Wat nu moet worden beschreven, is hoe enorm de uitwerkingen van deze leugen dat wij wilde instincten hebben, zijn geweest. Wat er is gebeurd, is dat de extreme verleidelijkheid voor menselijke-conditie-vermijdende in-berusting-zijnde mensen van het oneerlijk wijten van hun gecorrumpeerde conditie aan wilde instincten, heeft betekend dat bijna alle biologen het hebben overgenomen en in stand gehouden. Sterker nog, dit is, zoals we nu zullen zien, in zo’n mate gebeurd dat het wilde instincten excuus door biologen is gebruikt om bijna elk aspect van menselijk gedrag oneerlijk uit te leggen!

 

Een korte samenvatting van de voornaamste oneerlijke, op-wilde-instincten-gebaseerde biologische verklaringen voor menselijk gedrag

 

 

Ik zal beginnen met een zeer korte samenvatting te geven van de geschiedenis van de voornaamste oneerlijke, op wilde instincten gebaseerde biologische verklaringen voor menselijk gedrag. Een diepgaande beschrijving van deze geschiedenis wordt gepresenteerd in hoofdstuk 2 en 6 van mijn boek VRIJHEID.

De eerste oneerlijke theorie, dat menselijk gedrag gebaseerd zou zijn op het oneerlijke, menselijke-conditie-vermijdende, morele-ziel-ontkennende wilde instincten excuus, was het Sociaal Darwinisme. Deze theorie stelde Charles Darwin’s grote doorbraak inzicht van natuurlijke selectie verkeerd voor als een ‘survival of the fittest’ proces. Natuurlijke selectie is het mechanisme waardoor sommige leden van een populatie zich meer reproduceren dan andere in een gegeven omgeving, en, zeer veelzeggend, in de eerste editie van The Origin of Species, het boek dat zijn concept van natuurlijke selectie introduceerde, liet Darwin het correct onbeslist of die individuen die zich meer reproduceerden als winnaar, als ‘fitter’ konden worden gezien. Zoals ik echter beschrijf in §195 van VRIJHEID werd Darwin in latere edities door zijn medewerkers Herbert Spencer en Alfred Russel Wallace overgehaald om de term ‘natuurlijke selectie’ te vervangen door de term ‘survival of the fittest’. De boosaardige aantrekkingskracht van deze verkeerde interpretatie was dat zij dit oneerlijke excuus versterkte dat mensen al gebruikten voor ons competitieve, zelfzuchtige en agressieve gedrag, wat is dat onze voorouders niet coöperatief en liefdevol waren, maar competitieve en agressieve wilden, bezig met overleven en het domineren van elkaar zoals andere dieren, en dat wij, in de zin dat ‘wij’ ons bewuste denkende zelf zijn, de onberispelijke helden zijn die moeten proberen om deze veronderstelde wilde instincten in ons te beheersen. Zoals ik heb gezegd was het, aangezien het de opkomst van onze bewuste geest was die leidde tot de corruptie van het oorspronkelijke coöperatieve en liefdevolle instinctieve leven van onze soort, een volstrekte omgekeerde-van-de-waarheid leugen om het tegendeel te beargumenteren en te beweren dat onze instincten competitief, zelfzuchtig en bruut waren en ons intellect een onberispelijke bemiddelende held.

(Ik moet uitleggen dat de reden dat Darwin eerlijk was om het onbeslist te laten of degene die zich meer reproduceerden ‘fitter’ zijn, is omdat, zoals uitgelegd in F. Essay 25 en §358 van VRIJHEID, onvoorwaardelijk onzelfzuchtig zijn, waar jij jouw leven geeft om anderen te helpen en niet probeert om je meer te reproduceren, een biologisch zinvolle, ‘fittere’ uitkomst kan zijn. Om zeer beknopt uit te leggen waarom het zinvol kan zijn, zoals wordt uitgelegd in F. Essay 23, is de zin van het bestaan om steeds grotere en stabielere gehelen van materie te ontwikkelen (vanwege de wet van Negatieve Entropie komen atomen bijeen om moleculen te vormen, die bijeenkomen of integreren om verbindingen te vormen, die integreren om eencellige organismen te vormen, die op hun beurt integreren om meercellige organismen te vormen, die vervolgens integreren om samenlevingen te vormen, en zo verder)—en onvoorwaardelijk onzelfzuchtige zelfopoffering ten gunste van het geheel het thema van dit integratieve proces is omdat zij gehelen in stand houdt. Zelfzucht is verdeeldheid-zaaiend en desintegrerend, terwijl onzelfzuchtige consideratie met anderen gehelen in stand houdt, zij is integratief. Het feit dat het op genen gebaseerde natuurlijke selectieproces normaliter geen onvoorwaardelijke onzelfzuchtigheid tussen zich seksueel voortplantende individuen kan ontwikkelen—omdat onzelfzuchtige eigenschappen zich niet neigen voort te planten—is simpelweg een beperking van het op genen gebaseerde leersysteem. Integratieve onzelfzuchtigheid is het echte kenmerk van het bestaan, het thema van het leven, vandaar de grote betekenis ervan.)

 

 

Het probleem dat voor menselijke-conditie-ontwijkende, morele-ziel-ontkennende, zogeheten ‘mechanistische’ of ‘reductionistische’ biologen opkwam met het oneerlijke excuus van het Sociaal-Darwinisme dat ‘dieren zelfzuchtig zijn en bezig met dominantie en dat wij daarom zelfzuchtig zijn en bezig met het bereiken van zoveel dominerende macht, roem, fortuin en glorie als we kunnen’, is dat het de onvoorwaardelijk onzelfzuchtige, altruïstische, morele instincten van de mens niet verklaart, waarvan de ‘stem’, zoals ik al zei, ons ‘geweten’ is. Onverschrokken door dit falen, was het die meester van menselijke-conditie-vermijdende, oneerlijke biologie, de veelgeprezen Harvard University bioloog Edward O. Wilson (hij is geheel ten onrechte beschreven als de ‘levende erfgenaam van Darwin’ en ‘’s werelds grootste wetenschapper’), die een nog oneerlijker oplossing voor dit probleem bedacht—nog steeds helemaal gebaseerd op het oneerlijke, moet-je-genen-reproduceren, zelfzuchtige en akelige instincten excuus. In zijn memorabele boek uit 1975, Sociobiology: The New Synthesis, (dat snel gevolgd werd door boeken van anderen, zoals Richard Dawkins’ boek The Selfish Gene uit 1976) erkende Wilson onzelfzuchtig moreel gedrag in mensen, maar betoogde dat het echt alleen maar een subtiele vorm van zelfzucht is, waar we indirect de reproductie van onze genen bevorderen door anderen te koesteren die verwant aan ons zijn. Zoals Wilson zei over deze menselijke-conditie-vermijdende, altruïstische-morele-ziel ontkennende ‘verwanten selectie’ theorie (die bekend werd als Evolutionaire Psychologie): ‘Moraliteit heeft geen aantoonbare functie’ anders dan ervoor te zorgen dat ‘menselijk genetisch materiaal … intact zal worden gehouden’; zelfs zeggend dat ‘[de filosoof Jean-Jacques] Rousseau beweerde [dat de mensheid] oorspronkelijk een ras van nobele wilden was in een vredige staat van de natuur, dat later gecorrumpeerd was … [maar dat wat] Rousseau had bedacht een verbluffend inaccurate vorm van antropologie’ [was]!! (zie §197 van VRIJHEID)

 

 

Na verloop van tijd werd geaccepteerd dat hoewel verwanten-selectie het coöperatieve gedrag van dieren zoals mieren verklaart, het de altruïstische morele aard van mensen eigenlijk niet erkent en verklaart. Waar de journalist Bryan Appleyard op wees over deze oneerlijke toepassing van de verwanten-selectie theorie, hebben biologen ‘nog steeds een gapend gat in een poging om altruïsme te verklaren. Als ik bijvoorbeeld een blinde help de straat over te steken, is het duidelijk onwaarschijnlijk dat ik hiertoe word aangezet omdat hij naaste familie is en mijn genen draagt. En de wereld zit vol met allerlei uitgebreide vormen van samenwerking die zich tot ver buiten de grenzen van louter verwantschap uitstrekken’ (zie §199 van VRIJHEID).

Om een oplossing voor dit probleem te bedenken, bracht Wilson vervolgens, in zijn boek The Social Conquest of Earth, uit 2012, de absoluut schandalig oneerlijke Meerlagige Selectie theorie voor eusocialiteit (zuivere socialiteit) naar voren. Waar Wilson zich voorheen beperkt had tot het wegwerken van de waarheid van ons totaal liefdevolle oorspronkelijke instinctieve zelf of ziel, begon hij nu leugens te gebruiken om zich te ontdoen van het grote overkoepelende, hoofdprobleem waarmee het mensdom te maken heeft, DE MENSELIJKE CONDITIE! De brutaliteit van deze aanval is evident in de eerste zin van The Social Conquest of Earth, die luidt: ‘Er is geen graal ongrijpbaarder of kostbaarder in het leven van de geest dan de sleutel tot het begrijpen van de menselijke conditie’!! Ja, de menselijke conditie IS de heilige graal van de menselijke reis, maar wat Wilson niet levert is die ‘kostbaarste’ ‘graal’ ‘in het leven van de geest’, zoals zijn openingszin suggereerde dat hij zou doen, en in plaats daarvan de kans dat die ooit gevonden wordt begint te vernietigen, en, door dat te doen, bindt hij de mensheid aan uitsterven! Pure hypocrisie, hypocrisie van de absoluut slechtst mogelijke soort!

Het komt erop neer dat de Meerlagige Selectie theorie beweert dat wij mensen, naast verondersteld competitieve, survival of the fittest, moet-je-eigen-genen-voortplanten, zelfzuchtige instincten, op een ander niveau opererend een paar coöperatieve, onzelfzuchtige ‘morele’ instincten hebben, afgeleid van zogeheten ‘groepsselectie’ (dus de ontkenning door de Evolutionaire Psychologie van het bestaan van onvoorwaardelijk onzelfzuchtige morele instincten van mensen tegenwerkend). De waarheid, waar Wilson zich langs probeert te bluffen door te beweren dat effectieve oorlogsvoering afhing van groepscoöperatie, is echter dat het idee van tot onzelfzuchtige instincten aanleiding gevende ‘groepsselectie’ volledig in diskrediet is gebracht, op grond van het feit dat elke onzelfzuchtigheid die zich binnen een groep ontwikkelt, voortdurend zal worden uitgebuit door valsspelers—’zeker, help me mijn genen te reproduceren maar ik sta niet op het punt om jou te helpen die van jou te reproduceren.’ De bioloog Jerry Coyne wees op deze logica toen hij schreef dat ‘groepsselectie voor altruïsme waarschijnlijk niet ten koste zou gaan van de neiging van elke groep om snel zijn altruïsme te verliezen door natuurlijke selectie die valsspelers begunstigt’. Echter, ondanks deze voor de hand liggende fout hebben die menselijke-conditie-vermijdende mechanistische, reductionistische biologen die de Meerlagige Selectie theorie hebben geaccepteerd, zichzelf overgehaald om deze te aanvaarden. (zie §203 van VRIJHEID)

 

Volgens Wilson heeft ons vermogen om succesvol oorlog te voeren op de een of andere
manier ons vermogen om onvoorwaardelijk lief te hebben voortgebracht!

 

Al met al, hoewel de Meerlagige Selectie theorie onvoorwaardelijk onzelfzuchtige instincten toevoegde aan zelfzuchtige instincten in de mix van wat naar verluidt de instinctieve opmaak van onze soort vormt, was het in wezen nog steeds een voortzetting van dezelfde oude omkering-van-de-waarheid, ‘liever-ontsnappen-dan-de-confrontatie-met-de-menselijke-conditie-aangaan’ agenda—dat mensen vileine zelfzuchtige instincten hebben en een onberispelijk bewuste geest die er ‘tussen’ moet ‘komen’ om ze te beheersen. (zie §§210–214 van VRIJHEID

Zoals vermeld, wat schandalig en buitengewoon gevaarlijk is, is hoe Wilson de Meerlagige Selectie theorie gebruikte om verondersteld die ‘graal’ uit te leggen die het ‘kostbaarste in het leven van de geest’ is van de menselijke conditie, in The Social Conquest of Earth zeggend: ‘Individuele selectie is verantwoordelijk voor veel van wat wij zonde noemen, terwijl groepsselectie verantwoordelijk is voor het merendeel van deugdzaamheid. Samen hebben ze het conflict tussen de mindere en de betere engelen van onze aard gecreëerd.’ Samenvattend verkondigde Wilson dat ‘Het dilemma van goed en kwaad werd gecreëerd door meerlagige selectie’. Een slim zweempje van onze tegenstrijdige conditie, duivels slim, maar volkomen onwaar! (zie §201 van VRIJHEID)

Dus, volgens Wilson hebben wij, in plaats van een oorspronkelijk volstrekt onvoorwaardelijk onzelfzuchtig, altruïstisch, moreel instinctief zelf of ziel, die wij toen zo’n 2 miljoen jaar geleden corrumpeerden toen wij volledig bewust werden en een verstoorde boze, egocentrische en vervreemde psychose ontwikkelden, wat de ware beschrijving van de oorsprong van onze conditie is, simpelweg sommige instincten die willen dat wij ons onzelfzuchtig gedragen en sommige die dat niet willen. Terwijl er een ‘virtuoos’, ‘betere engelen’, ‘goed’ deel van onszelf in Wilson’s ‘we hebben sommige onzelfzuchtige instincten’ verslag bestaat, treft onze bewuste geest geen blaam voor de corruptie van onze volstrekt onzelfzuchtige morele ziel. Wat dit betekent is dat Wilson’s verslag van de menselijke conditie niet-oordelend is in de zin dat er geen echte waarden zijn, geen notie van het absolute van goed vs. kwaad of juist vs. onjuist in de ware, morele zin. Wat een opluchting voor door schuldgevoel geteisterde mensen, maar wat een ongelooflijke fraude! Wat Wilson heeft gedaan met zijn niet-psychologische, er-is-geen-door-schuldgevoel-geteisterde-bewuste-geest-bij-betrokken verslag, is niet de menselijke conditie verklaren, maar deze vernietigen, de kwestie goedaardig maken, praktisch onbelangrijk—en door dat te doen begraaft hij de mensheid daadwerkelijk ‘ver ondergronds’ in de donkerste diepten van Plato’s ‘grot’ van ontkenning die ik beschreef in Video/​F. Essay 11. (zie §214 van VRIJHEID)

 

 

Ik heb helder bewijs geleverd dat Wilson’s Meerlagige Selectie theorie niets anders is dan een waanzinnig oneerlijk bedrieglijk excuus voor onze conditie toen ik, in Video/​F. Essay 4, verwees naar de vele grote denkers in de geschiedenis die de instinct vs. intellect elementen hebben herkend die betrokken zijn bij het produceren van onze psychologisch verontruste menselijke conditie. We zagen zelfs in Video/​F. Essay 10 hoe de grote 19e-eeuwse dichter William Blake herkende dat onze verontruste conditie een resultaat is van een botsing tussen de ‘twee tegengestelde staten’ van een ‘onschuldig’, ‘lam’-achtig, coöperatief en liefdevol moreel instinctief erfgoed en onze op ‘Ervaring’ gestoelde bewuste geest. Veel meer bewijs van hoe voor de hand liggend de instinct vs. intellect verklaring voor de menselijke conditie is wanneer iemand bereid is om eerlijk en waarheidsgetrouw over het onderwerp na te denken, wordt gepresenteerd in F. Essay 53.

Nogmaals, de hoofdstukken 2 en 6 van VRIJHEID geven een diepgaande beschrijving van deze geschiedenis van de oneerlijke op-wilde-instincten-gebaseerde biologische verklaringen voor menselijk gedrag.

 

Linkervleugel dogma heeft de mensheid rechtstreeks naar extinctie geleid

Wat ik nu moet uitleggen is dat veruit het meest gevaarlijke gebruik dat van het wilde instincten excuus is gemaakt, het gebruik in het rechtvaardigen van het dogmatisch opleggen van ‘goed’ of ‘correct’ coöperatief en liefdevol gedrag aan onze verondersteld competitieve en agressief onveranderlijke aangeboren, ermee-geboren instincten is. De basis van de linkervleugel politieke filosofie is dat, omdat wij mensen verondersteld onveranderlijke wilde instincten hebben, hier dan uit volgt dat wij geen andere keuze hebben dan dogmatisch ‘goed’ of ‘correct’ coöperatief en liefdevol gedrag op te leggen aan die verondersteld onveranderlijke competitieve en agressieve instincten.

Is dit excuus, dat we wilde dierlijke instincten hebben waar we mee geboren worden en daarom niet kunnen veranderen, eenmaal aanvaard, dan is het opleggen van het dogma door de linkse, politiek correcte beweging gerechtvaardigd. Maar, zoals benadrukt, is die onderliggende ‘wilde dieren instincten’ verklaring verkeerd, dus zijn de grondbeginselen van de linkse filosofie volstrekt verkeerd. Nogmaals, zoals ik in Video/​F. Essay 3 uitlegde, is onze conditie een psychologisch getroebleerde—een psychose—en begrijpen kan een psychose genezen, dus hebben wij begrijpen nodig, wat het tegenovergestelde is van dwaas, blind dogma. Bovendien onderdrukt idealistisch, politiek correct dogma de speurtocht naar kennis omdat het de vrijheid smoort om, in zekere mate, competitief, agressief en zelfzuchtig te zijn, wat, zoals het verhaal van Adam Ooievaar in Video/F. Essay 3 onthult, de prijs was die wij mensen bereid moesten zijn te betalen voor het speuren naar kennis, uiteindelijk naar zelfkennis, naar het verzoenende, verlossende en psychologisch transformerende begrijpen van de menselijke conditie. Het stoppen van de verstorende speurtocht naar kennis weerhield ons van het bereiken van vrijheid van onze verstoorde, egocentrische en vervreemde conditie. Politiek correct dogma werkte het bereiken van vrijheid van de menselijke conditie van onze soort tegen. Paradoxaal, in plaats van de coöperatieve en liefdevolle, ideale, ‘correcte’ wereld teweeg te brengen, wat het propageerde te doen, leidde linkervleugel dogma de mensheid rechtstreeks naar extinctie, omdat het de totaal belangrijke speurtocht naar de kennis die ons van onze conditie zou bevrijden, stopte! Het was niet ‘progressief’, zoals het zichzelf graag omschreef, het was regressief.

Dat is het fenomenale belang en de kracht van het Adam Ooievaar verhaal in Video/​F. Essay 3; het verklaart eindelijk dat er een vitale, zeer belangrijke, goede reden was voor de boze, egocentrische en vervreemde verstoordheid in mensen. Het verklaart en verdedigt onze immens verstorende doch immens heroïsche speurtocht naar kennis.

Het probleem is geweest dat hoe langer de verstorende speurtocht naar kennis/begrip van de menselijke conditie duurde, hoe meer verstoord boos, egocentrisch en vervreemd het menselijk ras werd, als consequentie van het speuren naar kennis. Wat er uiteindelijk gebeurde was dat het menselijk ras zo psychologisch uitgeput raakte door de verstorende speurtocht, zo bovenmatig boos, egocentrisch en vervreemd, dat velen de opluchting niet konden weerstaan van het opgeven van de verstorende speurtocht en het kiezen van de kant van de coöperatieve en liefdevolle wereld van onze instincten. In de Adam Ooievaar analogie waren er steeds meer mensen die uiteindelijk alleen maar wilden ‘terugvliegen op koers’ en de coöperatieve idealen van onze instincten wilden gehoorzamen—afstand doen van de eerlijke realiteit van de netelige positie van de mensheid om deel te moeten nemen aan de grote heroïsche verstorende strijd om kennis te vinden en in plaats daarvan kiezen voor een onverantwoord, onrealistisch en oneerlijk leven van lafheid, waar ze zich alleen maar koesteren in het goede gevoel van opluchting van zich gedragen op een coöperatieve, ideale, ‘juiste’ manier, en de wereld het signaal geven dat ze deugdzaam zijn. Ze wilden niet langer de zo belangrijke maar verstorende speurtocht naar kennis, uiteindelijk naar zelfkennis, nastreven, het begrijpen van de menselijke conditie dat nodig is om daadwerkelijk een einde te maken aan de altijd maar toenemende verstoordheid/psychose in de wereld. In wezen hebben ze gestemd voor de dood van het menselijk ras door terminale niveaus van psychose—want tenzij het volledig verantwoorde, waarheidsgetrouwe begrijpen van de menselijke conditie zou worden gevonden, zoals nu gelukkig het geval is, zou die verstoorde psychose alleen maar verder toenemen. Dat is de waarheid: voorstanders van de linkervleugel filosofie hebben bepleit dat het menselijk ras omkomt in een verwringende hoop van een onbeschrijfelijk psychotische kwelling, en, om dat aan te kunnen, epidemische niveaus van autistische onthechting en dissociatie—en die staat van terminale vervreemding voor het menselijk ras nadert nu zeer snel. F. Essay 55 beschrijft deze verschrikkelijke eindspel staat die het menselijk ras nu ingegaan is.

 

Zombie straatparades, die de laatste tijd populair zijn geworden, laten de waarheid naar
buiten van hoe de eindspel staat van terminale vervreemding zich aandient

 

De grote filosoof Friedrich Nietzsche begreep de crisis die zich aandient perfect toen hij de volgende beschrijving van het eindspel stadium van de grote reis van de mensheid van onwetendheid naar verlichting schreef: ‘Er zijn altijd veel ziekelijke mensen geweest onder hen die fabels verzinnen en naar God [idealiteit] verlangen: ze hebben een woedende haat voor de verlichte man en voor de jongste der deugden: eerlijkheid … Puurder en eerlijker spreekt het gezonde lichaam, perfect en stevig gebouwd: en het spreekt over de betekenis van de aarde [wat is om te vechten voor kennis, uiteindelijk zelfkennis, begrip van de menselijke conditie] … Jullie zijn nog niet vrij, jullie speuren nog naar vrijheid. Jullie speurtocht heeft jullie vermoeid … Maar, met mijn liefde en hoop smeek ik jullie: wijs de held in je ziel niet af! Houd je hoogste hoop heilig! … Oorlog [tegen de onderdrukking door dogma] en moed hebben meer grootse dingen gedaan dan naastenliefde. Niet medelijden maar jullie moed heeft de ongelukkigen tot nu toe gered … Welke krijger wil gespaard blijven? Ik spaar jullie niet, ik houd van jullie vanuit het diepst van mijn hart, mijn broeders in oorlog!’ (Thus Spoke Zarathustra, 1892; tr. RJ Hollingdale, 1961, pp.61-75 van 343). Het moet benadrukt worden dat wat Nietzsche met ‘oorlog’ bedoelt de onderliggende strijd tegen onderdrukking door de veroordeling van ons morele op ‘correct’-gedrag aandringende, dogmatische, onwetende, instinctieve zelf of ziel is. In een van zijn andere boeken, Beyond Good and Evil, schreef Nietzsche gelijksoortig: ‘Er komt een tijd in de historie van een cultuur dat deze zo pathologisch zacht wordt dat zij de kant van de ergste vijand kiest [steun opneemt van vormen van niet-begrijpend, absoluut, dogmatisch, staak-de-strijd, ‘vlieg terug op koers’, laat-je-je-goed-voelen pseudo-idealisme] en het “progressie” noemt’ (tr. 1886, sectie 201).

Ja, terwijl het niet verkeerd was om uit te rusten van de verstorende strijd om kennis te vinden (uiteindelijk zelfkennis, begrip van de menselijke conditie) toen we bovenmatig boos, egocentrisch en vervreemd werden—rust en herstel zijn werkelijk van vitaal belang geweest—was het vals en gevaarlijk misleidend om te beweren dat het staken van de strijd de manier was om de strijd te winnen en het te volgen pad, wat is wat de cultuur van de linkervleugel in de politiek in feite misleidend en dogmatisch volgehouden heeft. Compassie en vriendelijkheid jegens hen die leden of minder geluk hadden was erg belangrijk, maar zoals Nietzsche zei, we moesten onze ‘hoogste hoop’ ‘heilig houden’ om ‘de zin’ van ons bestaan te bereiken van het vinden van een ‘verlicht’ begrijpen van onszelf. Wij mensen hadden een verzoenend, genezend en transformerend begrijpen van onze psychologisch verstoorde en verontruste menselijke conditie nodig, geen dwaze, zonder antwoord, zonder omwegen, dogmatische discipline van die verstoorde staat. We moesten ons een weg naar gezond verstand kunnen denken, niet het denken staken en ons gewoon als hersendode robots gedragen. Wij bewust denkende mensen hadden voeding voor het brein nodig, geen verdoving ervan. We hadden antwoorden nodig. Onszelf onthechten, het denken opgeven, alleen maar dogmatisch volhouden dat iedereen goed is, is frauduleus en brengt ons nergens, in feite leidt het de mensheid rechtstreeks naar uitsterven. Het enige dat ons uit de menselijke conditie haalt, is begrip van de menselijke conditie, maar de linkervleugel cultuur gaat helemaal om het opgeven van het vinden van begrijpen.

 

 

Karl Marx, de politieke filosoof wiens theorieën halverwege de negentiende eeuw aanleiding waren voor het socialisme en communisme, had het mis toen hij zei: ‘De filosofen hebben de wereld alleen maar verschillend geïnterpreteerd; het punt is [niet om de wereld te begrijpen, maar] om haar te veranderen.’ (Theses on Feuerbach, 1845). Met ‘haar veranderen’ bedoelde Marx deze gewoon coöperatief of sociaal of gemeenschappelijk te maken, maar hij had het verkeerd. Het hele ‘punt’ en verantwoordelijkheid van het zijn van een bewust wezen, is om de wereld en onze plaats erin te begrijpen, uiteindelijk om begrip van onze psychologisch verstoorde en gecorrumpeerde menselijke conditie te vinden. Het ontkennen van de waarheid van de door de bewuste geest geïnduceerde psychologisch getroebleerde menselijke conditie door biologen zoals E.O. Wilson, heeft deze linkervleugel attitude toegestaan en bekrachtigd dat wij de samenleving dogmatisch coöperatieve ideale waarden moeten opleggen. Oneerlijke biologie is gebruikt om gevaarlijk onderdrukkende linkervleugel politiek te rechtvaardigen!

Dus dat is hoe waardevol de volledig verantwoorde verklaring van de menselijke conditie in VRIJHEID is—op het nippertje kan zij deze krankzinnige linkse Marxistische mars naar een dood door dogma einde van het menselijk ras tegenhouden!

 

 

F. Essays 34 & 35 geven een diepgaandere beschrijving van waarom de cultuur van de linkervleugel fundamenteel gebrekkig is, terwijl Video/​F. Essay 36 zelfs nog meer beschrijving van het misbruik van links van de valse ‘wilde instincten’ biologie en zijn extreem gevaarlijke consequenties toevoegt.

 

De dolle mate tot waarin de linkervleugel de ‘wilde instincten’ rechtvaardiging voor zijn cultuur heeft gebruikt

Ik wil dit essay afsluiten met een beschrijving van hoe ver de linkervleugel nu is gegaan in het gebruiken van de ‘wilde instincten’ rechtvaardiging voor zijn cultuur.

Een artikel uit 2012 getiteld ‘The left uses evolution to explain everything’ door de Amerikaanse journalist en schrijver Dennis Prager (zie www.wtmsources.com/217) beschrijft hoe de linkervleugel het oneerlijke ‘wilde instincten’ excuus heeft geadopteerd tot in de mate dat zij het nu gebruiken om elk aspect van hun cultuur te rechtvaardigen, ‘te waarschuwen … voor het gevaar om links de wetenschap te laten gebruiken—en evolutie in het bijzonder—om de overheid te machtigen haar burgers te dwingen [om, zoals net is uitgelegd, te voldoen aan hun politiek correcte cultuur van het moeten opleggen van idealisme aan onze verondersteld wilde instincten]’. Prager voegde eraan toe, ‘evolutie wordt aangeboden als de verklaring van links voor praktisch alles. Evolutie verklaart liefde, altruïsme, moraliteit, economisch gedrag, God, religie, intelligentie’. Nou, om deze onzin af te breken: de mechanistische wetenschap en de linkervleugel stellen dat ‘liefde, altruïsme, moraliteit’ in wezen allemaal subtiele vormen van zelfzucht zijn, gebaseerd op de noodzaak om onze genen te reproduceren (zie §197 van VRIJHEID)—zie F. Essay 23 voor de echte betekenis van liefde als onvoorwaardelijke onzelfzuchtigheid, en F. Essay 27 voor de reden voor romantische liefde, en zie F. Essay 21 voor de echte koesterende verklaring voor onze altruïstische, morele aard. In het geval van ons zelfzuchtige, hebzuchtige, kapitalistische ‘economische gedrag’, wilden de valse biologische theorieën die ik heb beschreven ons doen geloven dat dit allemaal wordt gedreven door een noodzaak om onze genen te reproduceren, terwijl Video/​F. Essay 3 de waarheidsgetrouwe, op psychose gebaseerde rechtvaardiging voor ons zelfzuchtige, hebzuchtige, behoefte-aan-materiële-verlichting gedrag levert. In het geval van ‘God’ en ‘religie’ zijn beide vermoedelijk een gevolg van de behoefte om te worden beheerst, zodat wij onze genen beter kunnen reproduceren (zie §215 van VRIJHEID)—zie F. Essay 23 voor de echte verklaring van God, en F. Essay 39 voor de echte psychologische verklaring van religie. En in het geval van ‘intelligentie’ heeft zij zich verondersteld ontwikkeld vanuit de behoefte om complexe sociale situaties te beheren, nogmaals zodat wij onze genen beter kunnen reproduceren (zie §507 van VRIJHEID), maar de echte verklaring voor hoe wij mensen bewust werden wordt gepresenteerd in F. Essay 24.

Als nog één voorbeeld van dit misbruik van oneerlijke wetenschap, verwees Prager naar de verkondiging van de linkervleugel dat ‘degenen die het homohuwelijk niet ondersteunen, het onbetwistbare, wetenschappelijke feit dat homoseksualiteit een natuurlijk fenomeen is niet herkennen’. Dit is een klassieke illustratie—beweren dat de seks die mensen praktiseren niet verschilt van de seks die dieren praktiseren wanneer ze hun genen proberen te reproduceren. Maar de waarheid is, zoals uitgelegd in hoofdstuk 8:11B van VRIJHEID en samengevat in F. Essay 27, dat seks die mensen praktiseren—inclusief homoseksualiteit—een resultaat is van psychologisch verstoord zijn, dus er is geen verband tussen de homoseksualiteit die in dieren en in mensen voorkomt. Nogmaals, ons gedrag wordt gedreven door psychose. Dus dit is een klassieke illustratie van het misbruik door links van oneerlijke wetenschap: ze hebben dit valse wilde instincten excuus voor menselijk gedrag genomen en zeiden dat het homoseksualiteit in mensen verklaart en gebruikten die verkondiging om het homohuwelijk te verdedigen.

Wij zien deze bijzonder oneerlijke biologie, dat alles wat te maken heeft met menselijke seksuele relaties komt door de noodzaak om onze genen te reproduceren, overal; er wordt bijvoorbeeld beweerd dat mannen zich aangetrokken voelen tot jonge vrouwen omdat zij vruchtbaarder zijn en onze genen succesvoller zullen reproduceren, wanneer het de onschuld of het onschuldige uiterlijk van jongere vrouwen is die hen aantrekkelijker maken voor de door psychose gedreven seksuele destructie van mensen (nogmaals, zie F. Essay 27).

Dus de linkervleugel gebruikt oneerlijke wetenschap om al zijn posities te steunen. Zoals het artikel van Prager verder zegt: ‘Het niet eens zijn met links is niet alleen per definitie seksistisch, intolerant, xenofoob, homofoob, islamofoob, racistisch en onverdraagzaam (SIXHIRO zoals ik het heb genoemd)—het is nu tegen de wetenschap zelf.’ Dit is hoe verraderlijk de linkervleugel cultuur is en, nogmaals, het komt allemaal van dit volledig valse idee af dat wij wilde dierlijke instincten hebben. Zoals Prager zegt, links gebruikt ‘de wetenschap als een instrument om te dicteren wat moet worden getolereerd en wat moet worden bespot’.

Zeer significant is dat Prager’s artikel ook zei: ‘Links heeft altijd gezocht naar enkelvoudige, niet op waarden gebaseerde verklaringen voor menselijk gedrag’ en ‘de afwezigheid van absolute waarden, (goed vs. kwaad, juist vs. onjuist)’. En dat beweert links nu met E.O. Wilson’s oneerlijke, menselijke-conditie-vermijdende Meerlagige Selectie theorie te hebben. Zoals ik heb beschreven, is de Meerlagige Selectie theorie verondersteld een niet op waarden gebaseerd, niet-oordelend systeem, dat oneerlijk zegt dat we niet lijden aan een psychologisch getroebleerde menselijke conditie; in plaats daarvan, door het gebruik van de oneerlijke groepsselectietheorie, betoogt zij alleen maar dat ‘Okay, naast zelfzuchtige instincten hebben we wat onzelfzuchtige instincten’. Het is een volstrekte kleinering van wat ons instinctieve zelf of ziel is, en een complete en gevaarlijke afwijzing van onze psychose. Alles wat waar en belangrijk is over mensen wordt volledig afgeslacht, vernietigd door deze oneerlijke argumenten.

De waarheid—die, omdat zij zo serieus is, ik in Video/​F. Essay 36: Saving Western Civilisation from the religion of left-wing dogma, en F. Essay 40: Judgment Day finally explained herhaal—is dat de hele biologie nu een grote fraude is, zoals praktisch elke andere tak van wetenschap, omdat ze allemaal geïnfecteerd worden door oneerlijk mechanistisch biologisch denken. Al onze universiteiten zijn eigenlijk alleen maar ivoren torens van intellectuele oneerlijkheid, alleen maar kastelen van leugens. Zoals Plato de situatie zo accuraat beschreef (zie Video/​F. Essay 11), verstopt iedereen zich in een donkere grot van oneerlijke ontkenning. Het enige wat er nu te lezen is, is ‘grot-jargon’ onzin, en het heeft allemaal zijn toppunt bereikt in een gevaarlijke overname van de wereld door dogma, wat de grootste bedreiging is die de wereld ooit heeft gezien, gezien het feit dat wat echt nodig was vrijheid van expressie was en de speurtocht naar kennis die dat mogelijk maakte. Het menselijk ras is het donkerste tijdperk dat de wereld ooit heeft gekend ingegaan, de ultieme Donkere Tijd—en weldra de dood door dogma extinctie van het menselijk ras! Nogmaals, F. Essay 55: Endgame for the human race geeft een accurate beschrijving van hoe ernstig de situatie is.

 

Samenvatting

Samenvattend, waar wij in de World Transformation Movement in voorzien, is de psychose-aanpakkende-en-oplossende echte verklaring van de menselijke conditie. Wat de linkervleugel naar voren heeft gebracht, is slechts een imitatie van een menselijke-conditie-vrije wereld, en omdat zijn pseudo, gekunstelde imitatie de speurtocht naar kennis onderdrukt die nodig is om daadwerkelijk een menselijke-conditie-vrije wereld te bewerkstelligen, heeft hij niet de weg naar vrijheid van de menselijke conditie gewezen, zoals hij zichzelf misleidt en arrogant aan de wereld verkondigt te doen, maar ERVAN WEG. De filosofie van de linkervleugel is een uitermate gevaarlijke zwendel, boosaardige nep—zij was niet het geneesmiddel voor de getroebleerde staat van de wereld, zij was zelfs het vergif. De feitelijke biologische verklaring van de menselijke conditie die we in de WTM presenteren is zuiver ‘niet op waarden gebaseerd’—omdat de verklaring in het Adam Ooievaar verhaal daadwerkelijk voor altijd de notie van goed en kwaad elimineert. Zij erkent dat wij psychologisch verstoord zijn, maar legt uit dat er een goede reden is waarom wij verstoord werden—dus zij verwijdert daadwerkelijk de schuld; zij geeft de echte verklaring voor ‘afwezigheid van absolute waarden, (goed vs. kwaad, juist vs. onjuist)’. Die concepten zijn waarheidsgetrouw en zuiver en daadwerkelijk ontmanteld omdat de oude defensieve en onzeker boze, egocentrische en vervreemde, macht, roem, fortuin en glorie manieren om onszelf te rechtvaardigen, nu achterhaald zijn door het echte biologische begrip van onszelf. Het echte begrip van de menselijke conditie dat we presenteren, brengt daadwerkelijk de nu absoluut nodige en 2-miljoen-jaar-naar-gehongerde transformatie van het menselijk ras teweeg!

Het laatste belangrijke punt om te benadrukken is dat nu wij de volledig verantwoorde echte verklaring van de menselijke conditie hebben, wij eindelijk kunnen verklaren en begrijpen dat hoewel de rechter- en de linkervleugel allebei de oneerlijke ‘wilde instincten’ biologie gebruikten om hun filosofieën te rechtvaardigen, de rechtervleugel haar gebruikte voor de zaak van het goede, namelijk ter ondersteuning van de verstorende speurtocht naar kennis, terwijl de linkervleugel haar gebruikte in de zaak voor wat slecht, sterker nog, extreem gevaarlijk was, namelijk in het blokkeren en zelfs vastberaden verzetten tegen die totaal belangrijke verstorende speurtocht naar kennis. HET ENORME VOORDEEL VAN DIT VERHELDERENDE INZICHT IS DAT HOEWEL HET NIET MOGELIJK IS GEWEEST OM DE BEANGSTIGENDE MENSELIJK-RAS-VERNIETIGENDE LINKERVLEUGEL POLITIEK CORRECTE GOLF VAN DOGMA DIE DE WERELD OVERNEEMT EEN HALT TOE TE ROEPEN, WIJ NU HET INZICHT HEBBEN DAT NODIG IS OM HET TE DOEN STOPPEN! Wij kunnen nu ten slotte helder uitleggen wat er nu ZO verkeerd en gevaarlijk is aan de cultuur van de linkervleugel. Dus dat is wat zo kostbaar is aan de presentatie in dit essay, en later in F. Essays 34, 35 & 36 die deze presentatie uitwerken. Natuurlijk zijn de VRIJHEID hoofdstukken 8:15 en 8:16, die de definitieve verklaring presenteren van wat er mis is met de cultuur van de linkervleugel, de meest waardevolle van allemaal.

 

 

Ja, uiteindelijk waren heldhaftige pogingen om rechtervleugel politiek uit te leggen en te rechtvaardigen door mensen zoals Ayn Rand en recenter Jordan Peterson gedoemd te mislukken omdat hun argumenten nog steeds gebaseerd waren op het biologisch oneerlijke Sociaal-Darwinistische ‘wilde instinct’ excuus voor menselijk gedrag—dat wij mensen aangeboren competitief, agressief en zelfzuchtig zijn. Rand geloofde dat wij onze geest moeten gebruiken om een zelfzuchtige aard doeltreffend te beheren, en Peterson gelooft dat wij een competitief, op dominantie hiërarchie gebaseerd instinctief erfgoed hebben. Alleen door de leugen in het hart van de linkse filosofie bloot te leggen kon deze een halt worden toegeroepen.

En, belangrijker, niet alleen legt de verklaring die hier wordt gepresenteerd het onderbouwende argument van de linkervleugel politiek bloot en vernietigt dat, door de psychose-aanpakkende-en-oplossende, echte verklaring van de menselijke conditie te leveren, wordt de feitelijke, echte, ware, authentieke manier geleverd om al het competitieve en agressieve gedrag van mensen te beëindigen en het menselijk ras te transformeren. Zoals samengevat in §1136 van VRIJHEID, is dat de laatste ironie van de sage van de grote reis van de mensheid van onwetendheid naar verlichting—dat de ideale wereld die de linkervleugel dogmatisch eiste, eigenlijk teweeggebracht wordt door de rechtervleugel die zijn realiteit-verdedigende, vrij-van-idealisme, corrumperende-speurtocht-naar-kennis strijd tegen het vrijheid-onderdrukkende pseudo-idealistische dogma van de linkervleugel wint. Met de vrijheid-van-dogma speurtocht van de rechtervleugel naar begrip van de menselijke conditie voltooid door het vinden van begrip van de menselijke conditie, eindigt daarmee de rechtvaardiging voor de egocentrische macht, roem, fortuin en glorie zoekende manier van leven, omarmd door de rechtervleugel, vervangen door de ideaal-gedrag-gehoorzamende attitude die de linkervleugel zocht. In deze zin worden we allemaal links als rechts wint; door het succes van de filosofie van de rechtervleugel, nemen we allemaal de ideale waarden aan die door de filosofie van de linkervleugel wordt gezocht—maar, zeer significant, deze keer staken we een voortdurende strijd niet en zijn we er niet tegen, we verlaten hem als winnaar!

Dus dit is hoe de ogenschijnlijk onhandelbare ‘culturele oorlog’ tussen de linker- en rechtervleugel politiek zich ten slotte afspeelt. Het komt erop neer dat de hele afschuwelijke zaak van politiek ten einde wordt gebracht en het menselijk ras wordt gered—MAAR DE GROTE ‘DOOF-EFFECT’ BLOKKADE OM TOEGANG TE KRIJGEN TOT HET TOTAAL VERLICHTENDE EN TOTAAL OPLOSSENDE BEGRIP VAN DE MENSELIJKE CONDITIE, wat een probleem is dat ik in de eerste video/essay benadrukte en nogmaals in de drie vorige video’s/essay’s, MOET NOG STEEDS WORDEN OVERWONNEN OM HET MENSELIJK RAS FEITELIJK TE REDDEN.

 

In het volgende essay, F. Essay 15 zal nog veel meer worden uitgelegd over de fantastische transformatie van het menselijk ras dat elke mens nu wordt aangeboden, zodra hij door het ‘doof-effect’ heen is en in staat is om toegang te hebben tot de ontkenning-vrije, waarheidsgetrouwe verklaring van de menselijke conditie en die te begrijpen.

 

– – – – – – – – – – – – – – – – – –

Zoals vermeld, wordt er veel meer uitgelegd over het extreme gevaar van de linkervleugel cultuur in F. Essays 34, 35 en 36, met hoofdstukken 8:15 en 8:16 van VRIJHEID die de definitieve beschrijving van dit grote gevaar presenteren.

Het korte boekje Transformeer jouw leven en red de wereld (Transform Your Life And Save The World) levert een uitstekende samenvatting van allereerst de hele oneerlijke biologie in Deel 1, vervolgens van de hele waarheidsgetrouwe biologie in Deel 2, en tot besluit in Deel 3 van hoe het ware begrip van de menselijke conditie elke mens nu in staat stelt om onmiddellijk te worden getransformeerd naar een leven dat vrij is van de menselijke conditie.

Voor de uitgebreide behandeling van alle oneerlijkheid in de biologie nu, lees hoofdstuk 2 en hoofdstuk 6 van VRIJHEID [VRIJHEID is in het Nederlands online beschikbaar als .pdf document op www.wtmnetherlands.com/freedom].