Vryheid Opstel 14

 

Oneerlike biologie lei tot
die uitwissing van mense

 

Deur Jeremy Griffith, 2018

 

In hierdie aanbieding beklemtoon Jeremy Griffith hoe uiters sinister en gevaarlik oneerlike biologie is en spesifiek die valse ‘woeste instinkte’ verskoning vir ons menslike gedrag, Kyk die aanbieding hier:

 

 

Hierdie aanbieding verskyn ook as Video 14 in die Hoofvideo’s bo-aan ons tuisblad op www.humancondition.com.

 

Die transkripsie van hierdie video

 

 

Die gevaarlike verleidelikheid van die ‘woeste instinkte’ verskoning

In The Great Guilt that causes the Deaf Effect (Die Groot Skuld wat die Dowe Effek veroorsaak) en in my aanbieding in Video/​Vryheid Opstel 10 getiteld ‘What exactly is the Human Condition?’ het ek beskryf hoe bang ons mense was vir die voorheen onverklaarbare kwessie van ons spesie se korrupte, ‘gevalle’, onskuld-vernietigde, tuin-van-Eden-verlate menslike toestand. (Hoe ons verre aapvoorvaders in ‘n volledig samewerkende, liefdevolle, onskuldige, Edeniese, morele toestand gewoon het, word in V. Opstel 21 verduidelik, en jy kan ook heelwat wonderlike beskrywings van hierdie tyd van onskuld in V. Opstel 53 lees.) Ek het vertel oor hoe al ons gedagtes en optrede deur daardie vrees gemonopoliseer is—dat ons byna ons hele volwasse lewens spandeer het om uit te werk en te vervolmaak hoe om die kwessie van die menslike toestand te vermy. Ek het beskryf hoe ons selfs probeer het om dit te laat lyk asof ons nie deur die probleem geraak word nie; glimlaggend, grappenderwys en oor die algemeen ‘n dapper gesig wys. Basies is die gedagtes van volwasse mense wat ‘opgegee’ het en daartoe verbind is om enige denke te vermy wat hulle in kontak kan bring met die tot nou toe onverklaarbare kwessie van die menslike toestand. (Die sielkundige proses van opgee waardeur adolessente gaan om in ontkenning van die menslike toestand te leef, word in V. Opstel 30 verduidelik.)

Dit volg dan dat aangesien wetenskaplikes mense is wat soos ons almal aan die menslike toestand ly, ook in vreesbevange ontkenning van die menslike toestand sal leef. Dit is duidelik dat sulke vermyding ‘n baie ernstige gestremdheid in hul werk was, want as jy nie ‘n onderwerp kan konfronteer nie, is jy ook nie in staat om eerlik en effektief daaroor te dink nie.

 

 

En aangesien die studie van gedrag die provinsie van biologie is, volg dit dat die allerbelangrike taak om menslike gedrag te verduidelik en te verstaan, die kern kwessie van ons ‘goed en kwaad’ botsende menslike toestand, veral die besondere verantwoordelikheid van biologiese wetenskaplikes is. Gegewe hul onvermoë om te konfronteer en eerlik te dink oor enige onderwerp wat die kwessie van die menslike toestand in fokus gebring het, wat byna alle onderwerpe is wat met menslike gedrag te doen het, kan ons verwag dat baie min waarheidsgetroue begrip van menslike gedrag uit biologie ontstaan het. En, soos ons nou sal sien, was dit inderdaad die geval, met uiters ernstige gevolge, wat ek hier sal uitspel en volledig sal verduidelik in Vryheid Opstel 35 (‘n opstel wat so belangrik is dat dit ook ‘n selfstandige boek getiteld Death by Dogma: The biological reason why the Left is leading us to extinction, and the solution is, en die boek kan gratis afgelaai word van ons tuisblad www.humancondition.com, as een van die WTM se ses sleutelboeke.)

 

 

In 1859 het die erkende bioloog Charles Darwin The Origin of Species geskryf wat lig werp op die oorsprong van die verskeidenheid van lewe op aarde. Dit is innoverende werk wat as die invloedrykste boek in die geskiedenis aangewys is, maar tog stop dit kort om die ‘oorsprong’ van die een spesie wat ons regtig moes verstaan, aan te pak: naamlik ons mense. Trouens, mense word skaars in The Origin of Species genoem—en Darwin het hierdie tekort geredelik erken omdat hy aan die einde van Origin gesê het: ‘In die verre toekoms sien ek oop velde vir baie belangriker navorsing…​Lig sal gewerp word op die oorsprong van die mens en sy geskiedenis.’

Darwin se onwilligheid om ‘die oorsprong van die mens en sy geskiedenis’ aan te pak, was ‘n verstaanbare en eerlike reaksie, gegewe wat pas verduidelik is oor hoe ondraaglik selfkonfronterend en neerdrukkend die onderwerp van menslike gedrag vir feitlik almal was-soos die Cambridge-geleerde Jane Ellen Harrison geskryf het, Darwin ‘voorsien dat sy leerstellings, vir die geskiedenis van die mens se geestelike evolusie, kwessies wyer as dié waarmee hy persoonlik bereid was om te hanteer moet he’ (‘The Influence of Darwinism on the Study of Religions’, Darwin and Modern Science, ed. A.C. Seward, 1909, hfst.25). (Sien paragrawe 188-189 in VRYHEID vir ‘n meer gedetailleerde beskrywing van Darwin se vermyding van die menslike toestand.)

Nie alle bioloë was egter so nougeset soos Darwin nie. Ten spyte daarvan dat hulle nie die menslike toestand kon konfronteer nie, het baie hulself voorgehou as objektiewe denkers oor menslike gedrag, met die gevolg dat allerhande oneerlike veronderstelde ‘verduidelikings’ vir byna elke aspek van menslike gedrag voorgehou is—‘n groot bedryf van oneerlike biologie het ontwikkel rondom die onderwerp van die menslike gedrag. En, soos ek nou sal verduidelik, is byna al hierdie oneerlikheid gebaseer op die ‘woeste dierlike instinkte’ verskoning vir ons selfsugtige en aggressiewe gedrag.

 

AdobeStock; jeaneeem / Flickr

 

Hierdie verskoning dat ons mense brutale en woeste instinkte het, is een waarvoor ons feitlik almal geval het. Ons gesprekke is versadig met die ‘woeste instinkte’-gebaseerde rede vir ons mededingende, selfsugtige en aggressiewe mens-toestand-geteisterde gedrag, met opmerkings soos: “Ons word deur ons gene geprogrammeer om ander te probeer oorheers en ‘n wenner in die stryd van die lewe te wees.” en ‘Ons beheptheid met seksuele verowering is te wyte aan ons oerinstink om ons saad te saai’; en ‘Mans tree afskuwelik op omdat hul liggame oorstroom word met moet-hul-gene-reproduseer-bevordering testosteroon’; en ‘Ons wil ‘n groot huis hê omdat ons aangebore territoriaal is’; en ‘Veg en oorlog is net ons dierlike natuur wat homself uitdruk’; en ‘Godsdienste is bloot manifestasies van ons oorlewingsgedrewe groepsmentaliteit’. Soos ek egter in DIE Onderhoud en in die tweede video in hierdie Hoofvideoreeks (Video/​V. Essay 2) uitgewys het, is die woeste, ‘moet-ons-gene-reproduseer’-instinkte verklaring vir ons mededingende, selfsugtige en aggressiewe gedrag ‘n totale oneerlike leuen. Eerstens het ons mense samewerkende, onbaatsugtige en liefdevolle morele instinkte, waarvan die stem of uitdrukking in ons ons gewete is—wat die teenoorgestelde is van mededingende, selfsugtige en aggressiewe instinkte. Soos Darwin erken het, ‘Die morele sin bied waarskynlik die beste en hoogste onderskeid tussen die mens en die laer diere’ (sien par. 375 van VRYHEID). En om ‘n altruïstiese morele instinktiewe aard te hê, moes ons verre voorouers samewerkend en liefdevol gewees het, nie mededingend en aggressief soos ander diere nie. DIE Onderhoud, V. Opstel 21 en hoofstuk 5 van VRYHEID verduidelik dat ons ons buitengewoon altruïstiese morele instinkte verkry het deur te koester, en beskryf hoe bonobos (‘n tipe sjimpansee wat suid van die Kongorivier in Afrika woon) ‘n lewende voorbeeld is van ‘n spesie wat hierdie totale koöperatiewe, onbaatsugtige en liefdevolle staat bereik het deur koestering; en in V. Opstel 22 kan jy lees oor fossielbewyse vir hierdie samewerkende, onbaatsugtige en liefdevolle verlede.

 

 

Op hierdie punt moet ek verduidelik dat om die selfsug-regverdigende, individualistiese, regse bewerings dat ons mense van nature selfsugtig is omdat ons totaal selfsugtige, wreedaardige, ‘oorlewing van die sterkste’, moet-ons-gene-reproduseer instinkte (wat ons nie het nie omdat ons geheel onvoorwaardelik onbaatsugtige morele instinkte deur koestering verkry het) het teen te staan, het die linkses ewe oneerlike onbaatsugtigheids-beklemtonende teorieë ontwikkel wat beweer het dat terwyl ons selfsugtig is, woeste, ‘oorlewing van die sterkste’, moet-ons-gene-reproduseer instinkte het, ons ook ‘n paar onbaatsugtige instinkte het wat afgelei is van situasies waar sogenaamde samewerking ‘n meer suksesvolle oorlewingstrategie as mededinging was. Hierdie sogenaamde ‘groepseleksie’-teorie vir die bestaan van koöperatiewe instinkte in ons is valse biologie omdat, soos ek kortliks verduidelik, van ‘die neiging van elke groep om vinnig sy altruïsme te verloor deur natuurlike seleksie wat bedrieërs [selfsugtige, opportunistiese individue] bevoordeel’ (The New York Times, 9 Sep. 2011), soos die bioloog Jerry Coyne daarop gewys het. Dit was slegs die uitgebreide koestering van ons babas wat genetiese selfsug kon oorkom en onvoorwaardelik onbaatsugtige gedrag kon ontwikkel.

Verder, soos verduidelik word in V. Opstel 35 en die boekweergawe, Death by Dogma, het linkse teoretici ook met ‘n oneerlike verduideliking vorendag gekom waarom ons vermeende selfsugtige instinkte ons onbaatsugtige instinkte oorheers het. Hulle beweer dat na die koms van landbounedersettings wat die ophoping van besittings moontlik gemaak het, die begeerte en mededinging hiervoor gelei het tot die vermeende selfsugtige kant van ons natuur wat die onbaatsugtige kant van ons sodanig oorheers het dat hebsug en oorlogvoering en oorheersing deur die sterkeres die menslike lewe oorgeneem het.

In die geval van die linkse politieke teoretikus Karl Marx het hy volgehou dat ons slegs ‘n paar basiese instinktiewe behoeftes het soos seks, kos, skuiling en klere, en dat ons in wese as ‘n ‘skoon bladsy’ gebore word in terme van instinkte wat ons gedrag beïnvloed, en gevolglik het hy volgehou dat ons gedagtes na willekeur ingeskryf kan word! Terwyl ek baie meer in Death by Dogma verduidelik oor hoe Marx en Marxisties-gebaseerde kritiese teorie die wetenskap heeltemal laat vaar het, is wat ek hier in hierdie opstel sê, breedweg akkuraat oor beide linkse en regse ideologieë- dit is dat terwyl die linkses verskillende, maar ewe oneerlike verklarings vir menslike gedrag aan die regterkant bied, die heersende oneerlike geloof in beide ideologieë is dat woeste, moet-ons-gene-reproduseer, selfsugtige instinkte ons lewens beheer.

So een belangrike punt wat ek in DIE Onderhoud and Video/​V. Opstel 2 oor die woeste instinkte verskoning gemaak het, is dat ons samewerkende, onbaatsugtige en liefdevolle morele instinkte het, nie woeste instinkte soos regse bioloë beweer nie, of ‘n kombinasie van ‘n paar woeste instinkte en ‘n paar koöperatiewe instinkte soos linkse bioloë beweer.

Die ander fundamentele punt wat ek gemaak het is om te verduidelik waarom die woeste, ‘moet-ons-gene-reproduseer’ instinkte verklaring vir ons mededingende, selfsugtige en aggressiewe gedrag ‘n heeltemal oneerlike leuen is, was dat beskrywings van menslike gedrag, soos egosentries, arrogant, geïnspireerd, depressief, misleidend, pessimisties, optimisties, kunsmatig, haatlik, sinies, gemeen, immoreel, briljant, skuldbelaai, boos, psigoties, neuroties, vervreemd, ens. almal die betrokkenheid van ons spesie se unieke ten volle bewuste denke erken—dit duidelik maak dat daar ‘n sielkundige dimensie aan ons gedrag is. Ons mense het NIE gely aan die geneties-opportunisme-gebaseerde, nie-sielkundige dierlike toestand nie, maar die bewuste-gees-gebaseerde, SIELKUNDIG ontstelde MENSLIKE TOESTAND (sien par. 40 van VRYHEID).

En die belangrikste, soos ons sal sien, kan psigoses met begrip genees word, sodat ons sielkundig ontstelde menslike natuur regstelbaar of veranderlik is—nie onveranderlik nie, en dit is wat dit in wese sou wees as ons mededingende, selfsugtige en aggressiewe aard instinktief was; as dit iets was wat in ons gene is en waarmee ons gebore is.

Die werklike verduideliking vir hoe ons mense sielkundig ontsteld geraak het oor die woedende, egosentriese en vervreemde menslike toestand, word in DIE Onderhoud and Video/V. Opstel 3 aangebied. Daar word verduidelik dat wat die ontsteltenis veroorsaak het, ‘n botsing was tussen ons oorspronklike onskuldige, Edeniese, samewerkende, onbaatsugtige en liefdevolle morele instinkte en die opkoms van ons bewuste verstand.

So ja, ons het samewerkende, onbaatsugtige en liefdevolle instinkte, nie woeste, mededingende, selfsugtige en aggressiewes nie. (Ek kan net noem dat jy ‘n gedetailleerde beskrywing kan lees van wat instinkte en bewussyn eintlik is in paragrawe 247-248 van VRYHEID. V. Opstel 24 verduidelik hoe ons mense ten volle bewus geword het terwyl ander diere dit nie gedoen het nie.)

Wat so uiters gevaarlik van die heeltemal oneerlike woeste instinkte verskoning is, is hoe verleidelik dit is. As dit kom by die vermyding van die waarheid van ons sielkundig ontstelde menslike toestand, wat, soos beklemtoon, alle volwassenes wat opgegee het daartoe verbind is om te doen, kon die verskoning van ‘woeste dierlike instinkte’ vir ons gedrag skaars verleideliker gewees het—want in plaas daarvan dat ons instinkte liefdevol is soos hulle eintlik is, word hulle uitgemaak as boosaardig en brutaal; en in plaas daarvan dat ons bewuste verstand die oënskynlik vernietigende oorsaak van ons spesie se korrupte sogenaamde ‘val uit genade’ is, is die oorsaak van ons vertrek uit ons spesie se oorspronklike Tuin-van-Eden-staat van onskuld, soos die geval was, uitgemaak as die onberispelike, bemiddelende ‘held’ wat daardie vermeende woeste instinkte in ons moes probeer beheer! In plaas daarvan dat ons instinkte goed lyk, en ons kwaad, egosentriese en vervreemde bewuste verstand sleg blyk te wees omdat dit in werklikheid die korrupsie van ons oorspronklike onskuldige toestand veroorsaak het, wat die ware beskrywing is van wat gebeur het, is ons instinkte sleg gemaak en ons bewuste intellek goed—wat, terwyl die fabelagtige verligting van ons bewuste verstand se geweldige skuld omdat ons die onskuldige wêreld van ons instinktiewe self of siel vernietig het, ‘n volledig omgekeerde van die waarheid leuen was! (sien ook par. 153 van FREEDOM)

 

 

 

 

Wat nou beskryf moet word, is hoe enorm die gevolge is van hierdie leuen dat ons woeste instinkte het. Wat gebeur het is dat die uiterste verleidelikheid vir menslike kondisie-vermyding van mense wat opgegee het, om hul korrupte toestand oneerlik op woeste instinkte te blameer beteken het, dat byna alle bioloë dit aangeneem en voortgesit het. Inderdaad, soos ons nou sal sien, het dit in so ‘n mate gebeur dat die verskoning van die woeste instinkte deur sowel regse as linkse bioloë gebruik is om byna elke aspek van menslike gedrag oneerlik te verklaar!

 

‘n Kort opsomming van die belangrikste oneerlike wreedaardige instinkte-gebaseerde biologiese verklarings vir menslike gedrag

 

 

Ek sal hierdie uiteensetting begin deur ‘n baie kort opsomming te gee van die geskiedenis van die belangrikste oneerlike wreedaardige instinkte-gebaseerde biologiese verklarings vir menslike gedrag; Ek begin met regse teorieë en gee dan ‘n kort geskiedenis van linkse biologiese teorieë. ‘n Diepgaande beskrywing van hierdie geskiedenis word in hoofstukke 2 en 6 van my boek FREEDOM aangebied.

 

Regse oneerlike biologie

Die eerste oneerlike regse teorie vir menslike gedrag wat gebaseer is op die oneerlike mens-kondisie-vermydende, moreel-siel-ontkennende woeste instinkte verskoning was Sosiale Darwinisme. Hierdie teorie het Charles Darwin se groot deurbraak-insig van natuurlike seleksie verkeerd voorgestel as ‘n ‘oorlewing van die sterkste’ proses. Natuurlike seleksie is die meganisme waardeur sommige lede van ‘n bevolking meer voortplant as ander in ‘n gegewe omgewing, en veral in die eerste uitgawe van The Origin of Species, die boek wat sy konsep van natuurlike seleksie bekendgestel het, het Darwin dit korrek onbeslis gelaat of die individue wat meer voortgeplant het, as wenners beskou kan word, en as ‘fikser’. Soos ek egter in paragraaf 195 van VRYHEID beskryf, is Darwin in latere uitgawes deur sy medewerkers Herbert Spencer en Alfred Russel Wallace oorreed om die term ‘natuurlike seleksie’ te vervang met die term ‘oorlewing van die sterkstes’. Die kwaadaardige aantrekkingskrag van hierdie verkeerde interpretasie is dat dit hierdie oneerlike verskoning versterk wat mense reeds gebruik het vir ons mededingende, selfsugtige en aggressiewe gedrag, naamlik dat ons voorouers nie samewerkend en liefdevol was nie, maar mededingend, aggressief en woes wat besig was met oorlewing en oorheersing van mekaar soos ander diere, en dat ons, in die sin ons bewuste denkende self is, en die onberispelike helde wat hierdie vermeende woeste instinkte in ons moet probeer beheer. Soos ek gesê het aangesien dit die opkoms van ons bewuste verstand was wat gelei het tot die korrupsie van ons spesie se oorspronklike koöperatiewe en liefdevolle instinktiewe lewe, was dit ‘n volledige omgekeerde leuen om die teenoorgestelde te argumenteer en te beweer dat ons instinkte mededingend, selfsugtig en brutaal was en ons intellek ‘n onberispelike bemiddelende held.

(Ek moet verduidelik dat die rede waarom Darwin eerlik was om dit onbeslis te laat of diegene wat meer voortgeplant het ‘fikser’ is, is omdat ons soos verduidelik word in V. Opstel 25 en paragraaf 358 van VRYHEID, onvoorwaardelik onbaatsugtig is, waar jy jou lewe sal gee om ander te help en nie net probeer om meer voort te plant nie, kan biologies ‘n meer sinvolle en ‘fikser’, uitkoms he. Om baie kortliks te verduidelik waarom dit betekenisvol kan wees, soos verduidelik word in V. Opstel 23, is die betekenis van bestaan om steeds groter en meer stabiele gehele van materie te ontwikkel (as gevolg van die wet van Negatiewe Entropie, kom atome bymekaar om molekules te vorm, wat bymekaarkom of integreer om verbindings te vorm, wat integreer om eensellige organismes te vorm, wat op sy beurt integreer om meersellige organismes te vorm, wat dan integreer om samelewings te vorm, ensovoorts)—en onvoorwaardelik onbaatsugtige selfopoffering tot voordeel van die geheel is die tema van hierdie integrerende proses omdat dit gehele ondersteun. Selfsug is verdelend en disintegrerend, terwyl onbaatsugtige oorweging van ander heles handhaaf, dit is integrerend. Die feit dat die geengebaseerde natuurlike seleksieproses normaalweg nie onvoorwaardelike onbaatsugtigheid tussen seksueel voortplantende individue kan ontwikkel nie—omdat onbaatsugtige eienskappe nie geneig is om voort te plant nie—is bloot ‘n beperking van die geengebaseerde leerstelsel. Integrerende onbaatsugtigheid is die eintlike kenmerk van bestaan, die tema van die lewe, vandaar die sinvolheid daarvan.)

 

 

Die probleem wat na vore gekom het vir mens-kondisionering-vermydende, moreel-siel-ontkennende, sogenaamde ‘meganistiese’ of ‘reduksionistiese’ bioloë met sosiale Darwinisme se oneerlike verskoning dat ‘diere selfsugtig is en besig is met oorheersing en daarom is ons selfsugtig en behep met die bereiking van soveel oorheersende mag, roem, fortuin en glorie as wat ons kan’, is dat dit nie rekening gehou het met mense se onvoorwaardelike onbaatsugtige, altruïstiese, morele instinkte, waarvan die ‘stem’, soos ek gesê het, ons ‘gewete’ is. Onverskrokke deur hierdie mislukking, was dit die meester van menslike toestand-vermydende, oneerlike biologie, die veel bekroonde Harvard-universiteitsbioloog Edward O. Wilson (hy is verkeerdelik beskryf as die ‘lewende erfgenaam van Darwin’ en ‘die wêreld se grootste wetenskaplike’), wat ‘n nog meer oneerlike oplossing vir hierdie probleem bedink het—alles steeds gebaseer op die oneerlike, moet-jou-gene-reproduseer, selfsugtige en nare instinkte verskoning. In sy belangrike boek uit 1975, Sociobiology: The New Synthesis (wat vinnig gevolg is deur ander se boeke, soos Richard Dawkins se boek The Selfish Gene uit 1976), erken Wilson onbaatsugtige morele gedrag by mense, maar voer aan dat dit eintlik net ‘n subtiele vorm van selfsug is waar ons indirek die voortplanting van ons gene bevorder deur ander wat met ons verband hou, te bevorder. Soos Wilson gesê het oor hierdie mens-toestand-vermydende, altruïsties-morele-siel-ontkennende ‘familie-seleksie’-teorie (wat een van die fondamente geword het van wat bekend staan as Evolusionêre Sielkunde), ‘Moraliteit het geen ander aantoonbare funksie’ nie, behalwe om ‘menslike genetiese materiaal…​ongeskonde te hou’; selfs gesê dat ‘[die filosoof Jean-Jacques] Rousseau beweer het [dat die mensdom] oorspronklik ‘n ras van edele woestelinge was in ‘n vreedsame natuurlike toestand, wat later korrup geword het…​[maar wat] Rousseau uitgevind het [was] ‘n verstommend onakkurate vorm van antropologie’!! (sien par. 197 van FREEDOM).

 

 

Mettertyd is dit aanvaar dat hoewel familieseleksie die koöperatiewe gedrag van diere soos miere en bye verduidelik, dit nie die mens se altruïstiese morele aard erken en verduidelik nie. Soos die joernalis Bryan Appleyard uitgewys het oor hierdie oneerlike toepassing van die familiekeuseteorie, Bioloë ‘Het steeds ‘n gapende gat in die poging om altruïsme te verklaar. As ek byvoorbeeld ‘n blinde man help om die straat oor te steek, is dit duidelik onwaarskynlik dat ek aangemoedig word om dit te doen omdat hy nou verwant is en my gene dra. En die wêreld is vol allerhande uitgebreide vorme van samewerking wat ver buite die grense van blote verwantskap strek.’ (sien par. 199 van VRYHEID)

Om ‘n oplossing vir hierdie probleem te vind, het Wilson toe in sy 2012-boek, The Social Conquest of Earth, die absoluut verregaande oneerlike Multilevel Selection-teorie vir eusosialiteit (ware sosialiteit) voorgestel. Waar Wilson hom voorheen beperk het om ontslae te raak van die waarheid van ons altruïstiese morele instinktiewe self of siel, het hy nou begin om leuens te gebruik om ontslae te raak van die groot oorkoepelende, hoofprobleem wat die mensdom in die gesig staar van ons bewuste-verstand-geïnduseerde, sielkundig ontstelde MENSLIKE TOESTAND! Die brutaliteit van hierdie aanslag blyk duidelik uit die eerste sin van The Social Conquest of Earth, wat lui: ‘Daar is geen graal wat meer ontwykend of kosbaar is in die lewe van die gees as die sleutel tot die begrip van die menslike toestand nie’!! Ja, die menslike toestand IS die heilige graal vir die menslike reis, maar wat Wilson doen, is nie die mees ‘kosbare’ ‘graal’ van almal ‘in die lewe van die gees’ nie, soos sy openingsin suggereer dat hy gaan doen, maar hy stel eerder die kans dat dit ooit gevind sal word, tot niet, en sodoende verbind hy die mensdom tot uitwissing! Suiwer skynheiligheid van die absoluut ergste moontlike soort!

Basies argumenteer die Multilevel Selection-teorie dat saam met vermeende mededingende, oorlewing van die sterkste, moet-jou-eie-gene-reproduseer, selfsugtige instinkte, ons mense ook op ‘n ander koöperatiwe vlak werk. Onbaatsugtige ‘morele’ instinkte afgelei van sogenaamde ‘groepseleksie’ (wat dus die evolusionêre sielkunde se ontkenning van die bestaan van mense se onvoorwaardelik onbaatsugtige morele instinkte teenwerk). Die waarheid—wat Wilson egter probeer bluf het deur te beweer dat effektiewe oorlogvoering afhang van groepsamewerking—is dat die idee van ‘groepseleksie’ wat aanleiding gee tot onbaatsugtige instinkte, ten volle gediskrediteer is op grond daarvan dat enige onbaatsugtigheid wat binne ‘n groep ontwikkel, voortdurend deur bedrieërs uitgebuit sal word—‘Help my om my gene te reproduseer, maar ek is nie op die punt om jou te help om joune te reproduseer nie.’ Die bioloog Jerry Coyne het hierdie logika uitgewys toe hy geskryf het dat ‘groepseleksie vir altruïsme waarskynlik nie die neiging van elke groep sal ignoreer om vinnig sy altruïsme te verloor deur natuurlike seleksie wat bedrieërs bevoordeel nie’. Ten spyte van hierdie ooglopende fout in die teorie van groepseleksie, het die mens-toestand-vermydende meganistiese, reduksionistiese bioloë wat die Multilevel Selection-teorie aanvaar het, hulself oorreed om dit aan te neem. (sien par. 203 van VRYHEID)

 

 

Oor die algemeen, terwyl die Multilevel Selection-teorie onvoorwaardelik onbaatsugtige instinkte by selfsugtige instinkte gevoeg het in die mengsel van wat na bewering ons spesie se instinktiewe samestelling vorm, het dit in wese steeds neergekom op ‘n voortsetting van dieselfde ou omgekeerde-van-die-waarheid, ‘ontsnap-eerder-as-konfronteer-die-menslike-toestand’-agenda—dat mense skurkagtige selfsugtige instinkte en ‘n onberispelike bewuste verstand het wat heldhaftig moet ‘intree’ om hulle te beheer. (sien pars 210-214 van VRYHEID)

Soos genoem, wat verregaande en uiters gevaarlik is, is hoe Wilson die Multilevel Selection teorie gebruik het om vermoedelik die ‘graal’ te verduidelik wat die ‘kosbaarste in die lewe van die gees’ van die menslike toestand is, en in Die Sosiale Verowering van Die Aarde het hy gesê dat ‘Individuele seleksie verantwoordelik is vir baie van wat ons sonde noem, terwyl groepseleksie verantwoordelik is vir die grootste deel van deug. Saam het hulle die konflik tussen die armer en die beter engele van ons natuur geskep’. Samevattend beweer Wilson dat ‘Die dilemma van goed en kwaad is geskep deur seleksie op meer vlakke’. Slim skyn van ons botsende toestand, diabolies slim, maar heeltemal onwaar! (sien par. 201 van VRYHEID)

Dus, volgens Wilson, eerder as om ‘n oorspronklike heeltemal onvoorwaardelik onbaatsugtige, altruïstiese, morele instinktiewe self of siel te hê, wat ons toe beskadig het toe ons ongeveer 2 miljoen jaar gelede ten volle bewus geword het en ‘n ontstelde kwaad, egosentriese en vervreemde psigose ontwikkel het, wat die ware beskrywing van die oorsprong van ons toestand is, het ons eenvoudig ‘n paar instinkte wat wil hê dat ons onbaatsugtig moet optree en sommige wat dit nie doen nie. Terwyl ‘n ‘deugsame’, ‘beter engele’, ‘goeie’ deel van onsself bestaan in Wilson se ‘ons het ‘n paar onbaatsugtige instinkte’ bewering, daar is geen skuld van ons bewuste verstand se korrupsie van ons heeltemal onbaatsugtige morele siel nie. Wat dit beteken, is dat Wilson se weergawe van die menslike toestand nie-veroordelend is in die sin dat daar geen werklike waardes is nie, geen idee van die absolutes van goed vs kwaad of reg teenoor verkeerd in die ware, morele sin nie. Wat ‘n verligting vir skuldbelaaide mense, maar wat ‘n ongelooflike bedrog! Wat Wilson gedoen het met sy nie-sielkundige, geen-skuld-geteisterde-bewuste-verstand-betrokke verduideliking, verduidelik nie die menslike toestand nie, maar maak dit tot niet, maak die kwessie goedaardig, feitlik onbelangrik-en sodoende begrawe hy die mensdom effektief ‘n lang pad ondergronds’ in die donkerste dieptes van Plato se ‘grot’ van ontkenning wat ek in Video/​V. Opstel 11 beskryf het. (sien par. 214 van VRYHEID)

 

 

Ek het duidelike bewyse gelewer dat Wilson se Multilevel Selection-teorie niks anders is as ‘n verregaande oneerlike verskoning vir ons toestand, toe ek in Video/​V. Opstel 4 verwys het na die vele groot denkers in die geskiedenis wat die instink vs intellek elemente erken het wat betrokke was by die skep van ons sielkundig benoude menslike toestand. Ons het selfs in Video/​V. Opstel 10 gesien hoe die groot 19de-eeuse digter William Blake erken het dat ons benoude toestand die gevolg is van ‘n botsing tussen die ‘twee teenstrydige state’ van ‘n ‘onskuldige’, ‘lam’-agtige, samewerkende en liefdevolle morele instinktiewe erfenis en ons ‘Ervaring’-gebaseerde bewuste verstand. Baie meer bewyse van hoe voor die hand liggend die instink vs intellek verduideliking vir die menslike toestand is wanneer iemand bereid is om eerlik en opreg oor die onderwerp te dink, word in V. Opstel 53 aangebied.

Weereens, hoofstuk 2 van VRYHEID bied ‘n diepgaande beskrywing van hierdie geskiedenis van die regse oneerlike wreedaardige instinkte-gebaseerde biologiese verduideliking vir menslike gedrag.

 

Linkse oneerlike biologie

Soos ek vroeër kortliks genoem het, om die selfsugregverdigende, individualistiese, regse bewerings dat ons mense van nature selfsugtig is omdat ons kwansuis woeste, moet-ons-gene-reproduseer, ‘oorlewing van die sterkste’ instinkte het, het die linkses begin met die ontwikkeling van onbaatsugtigheid-beklemtonede-teorieë wat handhaaf dat hoewel ons ‘n paar woeste, mededingende en aggressiewe, moet-ons-gene-reproduseer instinkte het, ons ook ‘n paar onbaatsugtige instinkte het wat afgelei is van situasies waar vermoedelik samewerking ‘n meer suksesvolle oorlewingstrategie was as mededinging. In hoofstuk 6:9 van VRYHEID bied ek die geskiedenis aan van hierdie linkse oneerlike biologie wat gebruik maak van hierdie ‘groepseleksie’-konsep wat ek pas beskryf het wat E.O. Wilson gebruik waar vermoedelik ‘n groep wat onbaatsugtig en koöperatief is, ‘n groep sal verslaan wat selfsugtig en mededingend is, en dit is vermoedelik hoe ons ‘n paar onbaatsugtige, koöperatiewe instinkte ontwikkel het, wat, soos uitgewys, eintlik biologies onmoontlik is as gevolg van ‘die neiging van elke groep om vinnig sy altruïsme te verloor deur natuurlike seleksie wat bedrieërs [selfsugtige, opportunistiese individue] bevoordeel’, soos die bioloog Jerry Coyne daarop gewys het.

In hoofstuk 6:9 beskryf ek as voorbeeld hoe die gedragskundige Konrad Lorenz in die 1960’s geskryf het oor gedrag wat ‘‘n spesiebehoudende funksie’ het (On Aggression, 1963). Ek beskryf dan hoe toe regse bioloë die valsheid van hierdie ‘groepseleksie’-teorie uitgewys het-soos George Williams in sy boek uit 1966, Adaptation and Natural Selection—het die linkses dan probeer beweer dat ons onvoorwaardelik onbaatsugtige morele instinkte het deur aan te voer dat dit afgelei is van neweprodukte van natuurlike seleksie. ‘n Voorbeeld van hierdie ‘pluralistiese’ benadering was dié wat deur bioloë Stephen Jay Gould en Richard Lewontin voorgehou is, wat dit in 1979 beskryf het as ‘baie [bou] hyskrane’ wat saam met ‘natuurlike seleksie’ werk (‘Darwin Fundamentalism’, The New York Review of Books, 12 Jun. 1997, waarin Gould uitgebrei het oor sy en Lewontin se neweprodukte of ‘Spandraad’-teorie). Maar omdat hulle nie presies kon identifiseer wat hierdie ‘neweprodukte’/​‘spandraad’/​‘hyskrane’ was nie, moes die linkses weer terugtrek na die nou hoogs gediskrediteerde ‘samewerking is voordeliger as mededinging en kan dus gekies word vir’, groepkeuse-tipe argument. En so, in 1994, ten spyte van die situasie waar ‘groepseleksie deur byna alle evolusionêre bioloë as ‘n anathema beskou is’ (Richard Lewontin, ‘Survival of the Nicest?’, The New York Review of Books, 22 Oktober 1998), die bioloog David Sloan (D.S.) Wilson het desperaat probeer om ‘groepkeuse weer in te stel…​as ‘n teenmiddel vir die ongebreidelde individualisme wat ons in die menslike gedragswetenskappe sien’ (David Sloan Wilson & Elliot Sober, ‘Herbekendstelling van groepseleksie aan die menslike gedragswetenskappe’, Gedrags- en breinwetenskappe, 1994, Vol.17, No.4).

Die regses het dit toe teëgestaan, met E.O. Wilson wat D.S. Wilson se Multilevel Selection-teorie toegeëien het wat aangevoer het dat natuurlike seleksie op groepvlak sowel as individuele vlak werk, en sodoende ‘n erkenning akkommodeer dat ons wel ‘n paar onbaatsugtige instinkte het, maar steeds die regse klem op selfsug bevestig. Wat linkse bioloë toe gedoen het, was om ‘groepseleksie’ te probeer versterk deur die ou ‘neweprodukte/​baie hyskrane/​matriks van invloede’ illusie by te voeg wat Gould en Lewontin die eerste keer gebruik het. In werklikheid het hulle alles in die pot gegooi: groepseleksie en ‘n menigte vae ‘invloede’ om te beklemtoon dat onbaatsugtigheid kwansuis ‘n belangrike deel van ons natuurlike, genetiese samestelling is! ‘n Voorbeeld hiervan word verskaf in die 2011-boek Origins of Altruism and Cooperation met redakteurs Robert Sussman en Robert Cloninger wat in die Voorwoord skryf dat ‘Navorsing in ‘n groot verskeidenheid wetenskaplike dissiplines toon aan dat daar baie biologiese en gedragsmeganismes is wat mense en nie-menslike primate gebruik om pro-sosiale of koöperatiewe gedrag te versterk. Byvoorbeeld, daar is spesifieke neurobiologiese en hormonale meganismes wat sosiale gedrag ondersteun. Daar is ook sielkundige, psigiatriese en kulturele meganismes’ (p.viii van 439). Ja, daar word beweer dat ‘n matriks van ‘vele biologiese en gedragsmeganismes’ ‘pro-sosiale of koöperatiewe gedrag’ geskep het, maar die vraag bly, hoe presies is dit gedoen? Die illusie is dat die oorsprong van ons morele instinkte verduidelik is terwyl dit nie so is nie – maar weereens, in die desperaatheid om die linkses se onbaatsugtigheid-beklemtonende teorie te laat geld en die regses se selfsug-beklemtonende leerstelling teen te werk, is so ‘n uiterste illusie nodig geag!

Weereens, die werklikheid onder natuurlike seleksie is: ‘Jy kan my help om my gene te reproduseer, maar ek is nie van plan om jou te help om joune te reproduseer nie’; dit was slegs die uitgebreide koestering van ons babas wat genetiese selfsug kon oorkom en onvoorwaardelik onbaatsugtige gedrag kon ontwikkel (sien V. Opstel 21).

Basies is die biologies verkeerde ‘groepseleksie’-konsep herhaaldelik deur linkse denkers gebruik, want al herken hulle dit is ‘n gebrekkige idee, was hulle nie in staat om dit te konfronteer en te erken hoe koestering ons morele instinkte kon skep nie, en moes gevolglik aanhou terugkeer na en probeer om die gebrekkige konsep van ‘groepseleksie’ te versterk om te beweer dat onbaatsugtigheid ‘n natuurlike deel van ons samestelling is.

En inderdaad, ‘n uitweiding op die bedrieglike ‘samewerking is voordeliger as mededinging en kan dus gekies word vir’, ‘groepseleksie’-teorie is ontwikkel sedert VRYHEID in 2016 gepubliseer is. Hierdie uitwerking voer aan dat vermeende seleksie teen aggressie binne groepe en die gevolglike vermeende verhoogde vriendelikheid binne die groep die sogenaamde ‘Self-domestication’ veroorsaak het, en ook ‘n groter vyandigheid teenoor ‘buitestaanders’ meegebring het. Byvoorbeeld, die verduideliking waarom ons ander haat wat in Steven Spielberg se 2019-dokumentêr Why We Hate gegee is, was gebaseer op hierdie konsep, wat die antropoloog Brian Hare verwoord het in sy 2020-boek Survival of the Friendliest: Understanding Our Origins and Rediscovering Our Common Humanity: ‘Namate mense vriendeliker geword het, kon ons die skuif maak van die lewe in klein groepies van tien tot vyftien individue soos die Neanderthalers na die lewe in groter groepe van honderd of meer … Maar ons vriendelikheid het ‘n donker kant. Wanneer ons voel dat die groep wat ons liefhet bedreig word deur ‘n ander sosiale groep … ons in staat is om..hulle te ontmenslik … As ons nie in staat is om empatie te hê met dreigende buitestaanders nie, kan ons hulle nie as medemense sien nie en tot die ergste vorme van wreedheid in staat wees. Ons is beide die verdraagsaamste en die genadeloosste spesies op die planeet’ (bl. XXVI-XXVII van 304). Dit is dus dieselfde bedrieglike groepseleksie tipe argument waar ons ‘n paar altruïstiese eienskappe het waar ons ‘verdraagsaam’ is en besorg is oor ander binne ons groep, tesame met donkerder eienskappe waar ons selfsugtig, selfs ‘genadeloos’ is, en ons bekommer oor die voortplanting van ons eie gene.

Weereens ons onbaatsugtige morele instinkte is verkry deur koestering, nie uit die biologies onmoontlike ‘groepseleksie’-meganisme nie. In V. Opstel 21, V. Opstel 22 en hoofstuk 5 van VRYHEID verduidelik en bewys ek deur verwysings na die bonobos en die fossiel rekords dat ons aapvoorouers in ‘n heeltemal samewerkende en liefdevolle staat geleef het, sodat ons instinktiewe erfenis nie bestaan uit selfsugtige en onbaatsugtige instinkte nie, maar uit heeltemal onvoorwaardelik onbaatsugtige instinkte. Verder, soos ek verduidelik in FAQ 7.3 (wat uitbrei oor wat in hoofstuk 6: 9 van VRYHEID verduidelik word), en ontwikkel op die denke van die filosoof Jean Jacques Rousseau, beweer die linkses dan valslik dat die onbaatsugtige kant in ons uiteindelik oorweldig is deur die vermeende selfsugtige kant in ons, toe daar na die koms van die landbou, nedersettings ontwikkel het wat die ophoping van besittings moontlik gemaak het; wat die begeerte en mededinging daarvoor dan kwansuis gelei het tot hebsug en oorlogvoering en oorheersing deur die magtigeres.

(Weereens, hoofstuk 6 van VRYHEID bied ‘n diepgaande beskrywing van hierdie geskiedenis van die linkse oneerlike wreedaardige instinkte-gebaseerde biologiese verklarings vir menslike gedrag.)

______________________

Samevattend kan ons sien dat beide die regse en linkse bioloë argumenteer dat woeste, selfsugtige, mededingende en aggressiewe, ‘oorlewing van die sterkste’, individualistiese instinkte ons lewens oorheers. Die enigste verskil is dat die regses beweer dat ons geheel en al selfsugtige instinkte het, terwyl die linkses beweer dat ons wel ‘n veronderstelde groepseleksie-afgeleide, onbaatsugtige, besorgdheid-vir-ander, sosiale, gemeenskaplike instinkte het wat ons beïnvloed saam met hierdie selfsugtige instinkte, met laasgenoemde wat oorheers het na die koms van landbou, rustiger lewe en die ophoping van besittings.

Hierdie stilstaande situasie wat biologie nou so kenmerk, waar die regses die valse, woeste, oorlewing van die sterkste instinkte gebruik om selfsug te regverdig, en die linkses die valse groepseleksie plus ‘n matriks van invloede gebruik om te probeer sê ons is ook van nature onbaatsugtig, is perfek vasgevang in ‘n 2010 dokumentêr oor hierdie botsende biologiese ideologieë. Met die titel Secrets of the Tribe (oor die Yanomamö Indiane van die Amasone), speel die dokumentêr uiteindelik George en Ira Gershwin se bekende liedjie Let’s Call the Whole Thing Off, wat die lirieke bevat: ‘Dinge het mooi verby gekom…​Dit lyk asof ons twee nooit een sal wees nie…​Jy hou van aartappel en ek hou van potahto…​Kom ons roep die hele ding af.’

 

Linkse dogma het die mensdom reguit na uitwissing gelei

Wat ek nou moet verduidelik, is dat verreweg die gevaarlikste gebruik wat van die woeste instinkte gemaak is, is die gebruik daarvan is om die dogmatiese oplegging van ‘goeie’ of ‘korrekte’ samewerkende en liefdevolle gedrag op ons sogenaamde mededingende en aggressiewe onveranderlike aangebore, gebore instinkte te regverdig. Die basis van die meeste linkse politieke filosofie (weereens sal ek Marx se verwerping van die wetenskap binnekort bespreek) is dat aangesien ons mense kwansuis onveranderlike woeste instinkte het, volg dit dat ons geen ander keuse het as om dogmaties ‘goeie’ of ‘korrekte’ koöperatiewe en liefdevolle gedrag op daardie sogenaamde onveranderlike mededingende en aggressiewe instinkte af te dwing nie.

Sodra hierdie verskoning dat ons woeste dierlike instinkte het waarmee ons gebore word en dus nie kan verander nie, aanvaar word, dan is die linkse polities korrekte beweging se oplegging van dogma geregverdig. Maar, soos beklemtoon, dat die onderbou van ‘woeste dierlike instinkte’ verduideliking verkeerd is, maak dit die grondbeginsels van die linkse filosofie heeltemal verkeerd. Weereens, soos ek verduidelik het in DIE Onderhoud en Video/V. Opstel 3, ons s’n is ‘n sielkundig ontstelde toestand—’n psigose—en begrip kan ‘n psigose genees, daarom het ons begrip nodig wat die teenoorgestelde is van sinnelose, blinde dogma. Trouens, idealistiese polities korrekte dogma onderdruk die soeke na kennis omdat dit die vryheid versmoor om tot ‘n mate mededingend, aggressief en selfsugtig te wees, wat, soos die Adam Ooievaar-verhaal in DIE Onderhoud and Video/​V. Opstel 3 onthul, die prys was wat ons mense bereid moes wees om te betaal vir die soeke na kennis, uiteindelik vir selfkennis, vir die versoenende, verlossende en sielkundig transformerende begrip van die menslike toestand. Die stop van die ontstellende soeke na kennis het ons verhinder om vryheid te verkry van ons ontstelde kwaad, egosentriese en vervreemde toestand. Polities korrekte dogma het teen ons spesie gewerk om vryheid van die menslike toestand te verkry. Paradoksaal genoeg, in plaas daarvan om die samewerkende en liefdevolle, ideale, ‘korrekte’ wêreld te bewerkstellig, het linkse dogma die mensdom reguit na uitwissing gelei omdat dit die allerbelangrike soeke na die kennis wat ons van ons toestand sou bevry stopgesit het! Dit was nie ‘progressief’ soos graag voorgehou, dit was regressief.

Dit is die fenomenale belangrikheid en krag van die Adam Ooievaar-verhaal in DIE Onderhoud and Video/​V. Opstel 3; Dit verduidelik uiteindelik dat daar ‘n belangrike, allerbelangrike, goeie rede vir die woedende, egosentriese en vervreemde ontsteltenis in mense was. Dit verklaar en verdedig ons uiters ontstellende, maar uiters heldhaftige soeke na kennis.

Soos volledig verduidelik word in V. Opstel 35 en sy boekweergawe, Death by Dogma, was die probleem dat hoe langer die ontstellende soeke na kennis/​begrip van die menslike toestand aangegaan het, hoe meer ontsteld kwaad, egosentries en vervreemd die menslike ras geword het, en dit is die gevolge van die soeke na kennis. Wat uiteindelik gebeur het, was dat die mensdom so sielkundig uitgeput geraak het deur die ontstellende soektog, so te kwaad, egosentries en vervreemd, dat baie nie die verligting kon weerstaan om die ontstellende soektog prys te gee en by die samewerkende en liefdevolle wêreld van ons instinkte aan te sluit nie. In die Adam Ooievaar-analogie wou toenemende getalle mense uiteindelik net ‘terugvlieg op koers’ en die koöperatiewe ideale van ons instinkte gehoorsaam—die eerlike werklikheid van die mensdom se penarie laat vaar om deel te neem aan die groot heldhaftige ontstellende stryd om kennis te vind en eerder ‘n onverantwoordelike, onrealistiese en oneerlike lewe van lafhartigheid te kies, waar hulle net in die voel goed verligtende gedrag van samewerkende koesterende, ideale, ‘korrekte’ manier kan lewe, en aan die wêreld toon dat hulle deugsaam is. Hulle wou nie meer die allerbelangrike maar ontstellende soeke na kennis nastreef nie, uiteindelik na selfkennis, begrip van die menslike toestand wat nodig is om werklik ‘n einde te maak aan al die toenemende ontsteltenis/​psigoses in die wêreld. Basies het hulle gestem vir die dood van die menslike ras deur terminale vlakke van psigose—want tensy die ten volle verantwoordbare, waarheidsgetroue begrip van die menslike toestand gevind is, soos dit gelukkig nou is, sou die ontstelde psigose net aanhou toeneem. Dit is die waarheid: voorstanders van linkse filosofie bepleit dat die menslike ras omkom in ‘n wriemelende hoop van onbeskryflike psigotiese pyn, en, om dit die hoof te bied, epidemiese vlakke van outistiese losmaking en dissosiasie—en daardie toestand van terminale vervreemding vir die menslike ras kom baie vinnig nader. V. Opstel 55 beskryf hierdie verskriklike eindspel toestand wat die mensdom nou betree het.

 

 

Die groot filosoof Friedrich Nietzsche het die krisis wat op ons is, perfek verstaan toe hy hierdie beskrywing van die eindspelfase van die mensdom se groot reis van onkunde tot verligting geskryf het: ‘Daar was nog altyd baie sieklike mense onder diegene wat fabels uitvind en na God verlang [idealiteit]: hulle het ‘n woedende haat vir die verligte man en vir die jongste deugde wat eerlikheid genoem word…​Suiwerder en eerliker van spraak is die gesonde liggaam, perfek en vierkantig: en dit spreek van die betekenis van die aarde [wat moet veg vir kennis, uiteindelik selfkennis, begrip van die menslike toestand]…​Jy is nog nie vry nie, jy soek steeds na vryheid. Jou soektog het jou moeg gemaak … Maar deur my liefde en hoop smeek ek jou: moenie die held in jou siel verwerp nie! Hou heilig jou hoogste hoop!…​Oorlog [teen die onderdrukking van dogma] en moed het meer groot dinge gedoen as liefdadigheid. Nie jou jammerte nie, maar jou dapperheid het die ongelukkiges tot nou toe gered…​Watter vegter wil gespaar word? Ek spaar jou nie, ek het jou lief uit die hart, my broers in oorlog!’ (So spreek Zarathustra, 1892; tr. R.J. Hollingdale, 1961, pp.61-75 van 343). Dit moet beklemtoon word dat wat Nietzsche met ‘oorlog’ bedoel, die onderliggende stryd teen onderdrukking is van die veroordeling van ons morele ‘korrekte’ gedrag-aandringende, dogmatiese, onkundige, instinktiewe self of siel. In nog een van sy boeke, Beyond Good and Evil, het Nietzsche eweneens geskryf dat ‘Daar kom ‘n tyd in die geskiedenis van ‘n kultuur wanneer dit so patologies sag word dat dit die kant van sy ergste vyand neem [ter ondersteuning van vorme van nie-begrip, onbetwisbare, dogmatiese, die opgee-van-die-stryd, ‘terugvlieg-op-koers’, maak-jou-goed-voel pseudo-idealisme]…​en noem dit “vooruitgang”’ (st. 1886, art. 201).

Ja, terwyl dit nie verkeerd was om te rus van die ontstellende stryd om kennis(uiteindelik om selfkennis, begrip van die menslike toestand) te vind toe ons te kwaad, egosentries en vervreemd geword het—inderdaad was rus en herstel noodsaaklik—wat vals en gevaarlik misleidend was, was om te beweer dat die verlating van die stryd die manier was om die stryd te wen, en die pad om te volg, en dit is wat die kultuur van die linkse politiek effektief bedrieglik en dogmaties daarop aangedring het. Deernis en vriendelikheid teenoor diegene wat swaarkry of minder gelukkig was, was baie belangrik, maar soos Nietzsche gesê het, moes ons ons ‘hoogste hoop’ ‘heilig’ hou om ‘die betekenis’ van ons bestaan te bereik om ‘verligte’ begrip van onsself te vind. Ons mense het nodig gehad om die begrip van ons sielkundig ontstelde en benoude menslike toestand te versoen, te genees en te transformeer, nie verstandlose, antwoordlose, beperkende, dogmatiese dissipline van daardie ontstelde toestand nie. Ons moes ons weg na gesonde verstand kon dink, nie denke laat vaar en net soos breindood robotte optree nie. Ons bewuste denkende mense het breinkos nodig, nie brein narkose nie. Ons het antwoorde nodig gehad. Om jou brein te verdoof, op te hou dink, net dogmaties aan te dring dat almal goed moet wees, is bedrieglik en het ons nêrens gebring nie, dit lei die menslike ras reguit tot uitwissing. Die enigste ding wat ons uit die menslike toestand uitkry, is begrip van die menslike toestand, maar die linkse kultuur gaan daarvoor om op te gee om begrip te vind.

 

 

En die wêreld het nou so sielkundig ‘moeg’, ‘so patologies sag’ geword, dat die nog meer biologies oneerlike en sielkundig misleide filosofie van kritiese teorie in die samelewing posgevat het. Soos verduidelik in V. Opstel 35 en sy boekweergawe, Death by Dogma, omseil Marxisties-gebaseerde kritiese teorie basies die hele ‘woeste instinkte’ biologiese denke, en selfs die linkses se normale biologiese teenvoeter daarvoor dat ons samewerkende, onbaatsugtige instinkte het afgelei van groepseleksie, en sê net ons is ‘n ‘skoon bladsy’, en stel dus opgelegde dogmaties koöperatiewe gedrag voor—‘Vergeet net die wetenskap en dwing almal om samewerkend en liefdevol te wees!’ Oneerlike wetenskap was erg genoeg, maar om op te gee op die wetenskap was om op te gee op denke, wat die ergste onverantwoordelikheid van ‘n bewuste wese is.

Ja, nie in staat om die menslike toestand te konfronteer en die versoenende en sielkundig rehabiliterende, ware instink vs intellek verduideliking van ons korrupte toestand te vind nie, en die ware koesterende verduideliking vir ons onbaatsugtige morele instinkte, wat linkse denkers gedoen het, was om terug te keer na die ideologie van Karl Marx wat besluit het dat ‘Die filosowe het die wêreld net op verskillende maniere geïnterpreteer [die verskillende maniere was die’ natuur is rooi in tand en klou ‘regverdiging vir selfsug teenoor valse biologiese pogings om te argumenteer vir onbaatsugtige gedrag]; die punt is [nie probeer om ons natuur te verstaan nie, maar] om dit te verander [maak dit net koöperatief/​sosiaal/​gemeenskaplik]’ (Tesisse oor Feuerbach, 1845); soos Marx ook geskryf het, ‘is die verandering van mense op massaskaal nodig, ‘n verandering wat slegs kan plaasvind in ‘n praktiese beweging, ‘n rewolusie’ (The German Ideology, 1845-1846). Basies het Marx reeds die probleem van die ‘rooi in tand en klou’ erken, ‘selfsug is die wet van die oerwoud’-wêreld waarin ons leef, en omdat dit skynbaar al is wat die wetenskap ons sal vertel, moet ons in werklikheid die wetenskap omseil en net dogmaties die koöperatiewe, ideale wêreld oplê wat nodig is. Wat Marx besef het, is dat die manier om hierdie ‘ons is van nature woeste, mededingende en aggressiewe’ idee te vermy, was om enige bespreking van ons selfsugtige en onbaatsugtige menslike natuur te beperk tot slegs die erkenning dat ons almal basiese behoeftes het wat, soos die politieke teoretikus Norman Geras in sy boek Marx and Human Nature uit 1983 opgesom het, is ‘vir ander mense [onbaatsugtigheid], vir seksuele verhoudings, vir kos, water, klere, skuiling, rus en, meer algemeen, vir omstandighede wat bevorderlik is vir gesondheid [selfsug]’ (p.72 van 126). Trouens, Marx het hierdie ‘al wat ons het, is ‘n paar basiese behoeftes’, belaglike vals idee tot die uiterste geneem deur te beweer dat ons in wese as ‘n ‘skoon bladsy’ gebore word, dat ons verstand geen aangebore eienskappe het nie en na willekeur ingeskryf kan word. Die bedrieglike skoonheid van hierdie idee dat ons ‘natuur’ ‘n ‘selfskepping’ was (Karl Marx, Ekonomiese en Filosofiese Manuskripte van 1844) was dat Marx toe kon argumenteer dat dit sosiale druk was wat ons gedrag geskep het, en al wat ons nodig het, is dus ‘n ‘praktiese beweging’ om die samelewing te ‘verander’ om ‘n meer liefdevolle wêreld te skep.

So ja, toe biologie in ‘n gepolariseerde toestand van meningsverskil tot stilstand gekom het, het linkse denkers teruggegaan na Marx se denke en dit hergebruik om hul meganisme te bereik om die wêreld in ‘n meer billike en samewerkende staat te omskep-die koms van ‘n mens-toestand-bevryde nuwe wêreld. Hierdie linkse denke is Kritiese Teorie. Soos die Encyclopaedia Britannica inskrywing oor kritiese teorie sê: ‘Omdat hulle glo dat wetenskap, net soos ander vorme van kennis, as ‘n instrument van onderdrukking gebruik is, waarsku hulle teen ‘n blinde geloof in wetenskaplike vooruitgang, met die argument dat wetenskaplike kennis nie as ‘n doel op sigself nagestreef moet word sonder verwysing na die doel van menslike emansipasie. Sedert die 1970’s was kritiese teorie geweldig invloedryk in die studie van geskiedenis, regte, letterkunde en die sosiale wetenskappe’ (https://www.britannica.com/topic/critical-theory; 19 Jul. 2021 geraadpleeg). En die Stanford Encyclopedia of Philosophy verduidelik dat ‘‘n ‘kritiese’ teorie volgens ‘n spesifieke praktiese doel van ‘n ‘tradisionele’ teorie onderskei kan word: ‘n teorie is van kritieke belang in die mate dat dit menslike ‘emansipasie uit slawerny’ soek, dien as ‘n ‘bevrydende…​invloed”, en werk “om ‘n wêreld te skep wat voldoen aan die behoeftes en kragte van” mense…​‘n kritiese teorie bied die beskrywende en normatiewe basis vir sosiale ondersoek wat daarop gemik is om oorheersing te verminder en vryheid in al hul vorme te verhoog’ (https://plato.stanford.edu/entries/critical-theory/; 19 Jul. 2021 geraadpleeg).

Wanneer kritiese teoretici argumenteer dat ‘Glo dat wetenskap, soos ander vorme van kennis, as ‘n instrument van onderdrukking gebruik is’ en dat ‘hulle waarsku teen ‘n blinde geloof in wetenskaplike vooruitgang’, volg hulle Marx se siening dat ‘Die filosowe het die wêreld slegs op verskillende maniere geïnterpreteer [naamlik die ‘natuur is rooi van tand en klou’ regverdiging vir selfsug teenoor valse biologiese pogings om te argumenteer vir onbaatsugtige gedrag]; die punt is [om nie ons natuur te probeer verstaan nie, maar] om dit te verander [skep net ‘n billike, koöperatiewe/​sosiale/​gemeenskaplike nuwe wêreld].’ Hulle voer dus aan ‘wetenskaplike kennis moet nie as ‘n doel op sigself nagestreef word sonder verwysing na die doel van menslike emansipasie nie’. Hulle beweer dat ons ‘tradisionele’ biologiese denke moet omseil ‘om ‘n wêreld te skep wat aan die behoeftes en kragte van mense voldoen’. En aangesien hulle ons verdelende gedrag blameer op die ‘onderdrukte’ oorheersing ‘en ‘slawerny’ van sosiale strukture, moet ons onsself ‘bevry’ van die sosiale konstrukte om ‘menslike emansipasie’ te bereik.

Maar weereens was Marx verkeerd toe hy gesê het dat ‘Die filosowe die wêreld net op verskillende maniere geïnterpreteer het; die punt is [om nie die wêreld te verstaan nie, maar] om dit te verander’. Met ‘verander dit’ bedoel Marx dit net koöperatief of sosiaal of gemeenskaplik, maar hy was verkeerd. Die hele ‘punt’ en verantwoordelikheid om ‘n bewuste wese te wees, is om ons wêreld en ons plek daarin te verstaan, uiteindelik om begrip te vind van ons sielkundig ontstelde en korrupte menslike toestand.

Die ontkenning van die waarheid van ons spesie se bewuste-gees-geïnduseerde sielkundig ontstelde menslike toestand deur bioloë soos E.O. Wilson het hierdie linkse houding toegelaat en bemagtig dat ons koöperatiewe ideale waardes dogmaties op die samelewing moet afdwing; dit het gevaarlik onderdrukkende linkse dogma toegelaat en bemagtig!

Dit is dus hoe kosbaar die ten volle verantwoordbare verduideliking van die menslike toestand in VRYHEID is – net betyds is dit in staat om hierdie mal linkse opmars na ‘n dood deur dogma-einde van die menslike ras te stop!

 

 

Weereens bied V. Opstel 35 en sy boekweergawe, Death by Dogma, ‘n meer diepgaande beskrywing van waarom die kultuur van die linkses fundamenteel gebrekkig is en nog meer ontleding van die linkses se misbruik van die valse ‘woeste instinkte’ biologie en die uiters gevaarlike gevolge daarvan.

 

Die hondsdol mate waarin die linkses steeds gebruik maak van die ‘woeste instinkte’ regverdiging vir sy kultuur

Ten spyte van kritiese teorie se verwerping van die wetenskap, gaan die linkses steeds voort om die wetenskap aan te roep wanneer dit gebruik kan word om sy ‘doel van menslike emansipasie’ te help. Waarmee ek dus hierdie opstel wil afsluit, is ‘n beskrywing van hoe ver die linkses nou gegaan het met die gebruik van die ‘woeste instinkte’ regverdiging vir sy kultuur.

In ‘n artikel uit 2012 met die titel ‘The left uses evolution to explain everything’ deur die Amerikaanse joernalis en skrywer Dennis Prager (sien www.wtmsources.com/217) word beskryf hoe die linkses die oneerlike ‘woeste instinkte’ verskoning aangeneem het in die mate dat hulle dit nou gebruik om elke aspek van hul kultuur te regverdig, ‘waarskuwing…​van die gevaar daaraan verbonde om die linkses toe te laat om wetenskap—en evolusie in die besonder—te gebruik om die regering te bemagtig om sy burgers te dwing [om, soos pas verduidelik, te voldoen aan hul polities korrekte kultuur om idealisme op ons vermeende woeste instinkte af te twing]’. Prager het bygevoeg: ‘evolusie word aangebied as die linkses se verduideliking vir feitlik alles. Evolusie verduidelik liefde, altruïsme, moraliteit, ekonomiese gedrag, God, godsdiens, intelligensie’. Nou, om hierdie nonsens af te breek: beide linkse en regse mens-kondisie-vermydende meganistiese wetenskap het vermy om ons gekoesterde, werklik altruïstiese, integrerende-betekenis-voldoenende, liefdevolle morele natuur te erken, en in plaas daarvan; in die geval van die regses dat enige onbaatsugtigheid, vriendelikheid en liefde te wyte was aan ‘n subtiele vorm van selfsugtige ‘wederkerigheid’ of ‘familiekeuse’ en wanneer dit as gebrekkig geopenbaar is, as gevolg van ‘groepseleksie’ in die Multilevel-seleksieteorie; en in die geval van die linkses was daardie onbaatsugtige liefde en vriendelikheid in ons aard te wyte aan ‘groepseleksie’ gepaard met ‘n matriks van twyfelagtige invloede. In die geval van ons selfsugtige, gulsige, kapitalistiese ‘ekonomiese gedrag’, terwyl die regses oneerlik daarvoor verantwoordelik was as gevolg van die feit dat ons mededingende en selfsugtige, moet-ons-gene-reproduseer-instinkte gehad het, het die linkses oneerlik aangevoer dat sulke gulsige kapitalisme te wyte was aan sosiaal-geïnduseerde indoktrinasie, terwyl DIE Onderhoud die waarheidsgetroue, psigose-gebaseerde regverdiging bied vir ons selfsugtige, gulsige, behoefte-vir-wesenlike-verligtingsgedrag. In die geval van ‘God’ en ‘godsdiens’ is albei kwansuis die gevolg van die behoefte om beheer te word sodat ons ons gene beter kan weergee (sien par. 215 van VRYHEID)—sien V. Opstel 23 vir die werklike verduideliking van God, en V. Opstel 39 vir die werklike sielkundige verklaring vir godsdiens. En in die geval van ‘intelligensie’ het dit vermoedelik ontwikkel uit die behoefte om komplekse sosiale situasies te bestuur, weer sodat ons ons gene beter kan reproduseer (sien par. 507 van VRYHEID), maar die werklike verklaring vir hoe ons mense bewus geword het, word aangebied in V. Opstel 24.

As nog ‘n voorbeeld van hierdie misbruik van oneerlike wetenskap, het Prager verwys na die bewering deur die linkses dat ‘diegene wat nie huwelike van dieselfde geslag ondersteun nie, nie die onbetwisbare, wetenskaplike feit erken dat homoseksualiteit ‘n natuurlike verskynsel is nie’. Dit is ‘n klassieke illustrasie—wat beweer dat die seks wat mense beoefen nie anders is as die seks wat diere beoefen wanneer hulle hul gene probeer reproduseer nie. Maar die waarheid, soos verduidelik in hoofstuk 8: 11B van VRYHEID en opgesom in V. Opstel 27, is dat seks soos mense dit beoefen—insluitend homoseksualiteit—die gevolg van sielkundige ontsteltenis is, dus is daar geen verband tussen die homoseksualiteit wat by diere en mense voorkom nie. Weereens, ons gedrag is psigose-gedrewe. Dit is dus ‘n klassieke illustrasie van die linkses se misbruik van oneerlike wetenskap: hulle het hierdie valse woeste instinkte verskoning vir menslike gedrag geneem en gesê dit verklaar homoseksualiteit by mense en gebruik die bewering om huwelike van dieselfde geslag te verdedig.

Ons sien hierdie spesifieke oneerlike biologie, dat alles oor menslike seksuele verhoudings te wyte is aan ‘n behoefte om ons gene te reproduseer; daar word byvoorbeeld beweer dat mans aangetrokke is tot jong vroue omdat hulle meer vrugbaar is en ons gene meer suksesvol sal reproduseer, terwyl dit die onskuld of onskuldige voorkoms van jonger vroue is wat hulle aantrekliker maak vir psigose-gedrewe seksuele vernietiging (sien weer V. Opstel 27).

Die linkse gebruik dus oneerlike wetenskap om al sy posisies te ondersteun, solank dit by sy narratief pas en sy ‘doel van menslike emansipasie’ help. Soos Prager se artikel verder sê: ‘Om met links te verskil, is nie net per definisie seksisties, onverdraagsaam, xenofobies, homofobies, Islamofobies, rassisties en dweperig nie (SIXHIRB soos ek dit noem)—dit is nou teen die wetenskap self.’ Dit is hoe verraderlik die linkse kultuur is, en weereens kom dit alles van hierdie heeltemal vals idee af dat ons woeste dierlike instinkte het. Soos Prager sê, gebruik die linkses ‘wetenskap as ‘n instrument om te bepaal wat geduld moet word en wat bespot moet word’.

Die belangrikste is dat Prager se artikel ook gesê het dat ‘Die linkses nog altyd enkele, nie-waardes-gebaseerde verduidelikings vir menslike gedrag gesoek het’ en ‘die afwesigheid van absolutes, (goed vs kwaad, reg teenoor verkeerd)’. En dit is wat die linkses beweer hulle het met hul oneerlike, menslike toestand-vermydende, ‘sommige selfsugtige en ‘n paar onbaatsugtige instinkte’-modelle. Soos ek beskryf het, is hierdie teorieë kwansuis nie-waardesgebaseerde, nie-veroordelende stelsels wat oneerlik sê dat ons nie aan ‘n sielkundig ontstelde menslike toestand ly nie; inteendeel, deur die gebruik van die oneerlike groepseleksieteorie argumenteer hulle net dat ‘Goed, saam met selfsugtige instinkte het ons ‘n paar onbaatsugtige instinkte’. Dit is ‘n volledige verkleinering van wat ons instinktiewe self of siel is, en ‘n volledige en gevaarlike ontkenning van ons psigose. Alles wat waar en belangrik is oor mense word volledig afgeslag en vernietig deur hierdie oneerlike argumente.

Die waarheid—wat, omdat dit so ernstig is, herhaal ek in Video/​V. Opstel 36: Red die Westerse beskawing van die godsdiens van linkse dogma, en V. Opstel 40: Oordeelsdag uiteindelik verduidelik—is dat die hele biologie nou ‘n groot bedrog is, net soos feitlik elke ander tak van die wetenskap omdat hulle almal besmet is deur oneerlike meganistiese biologiese denke. Al ons universiteite is eintlik net ivoortorings van intellektuele oneerlikheid, net kastele van leuens. Soos Plato die situasie so akkuraat beskryf het (sien Video/​V. Opstel 11), skuil almal in ‘n donker grot van oneerlike ontkenning. Al wat daar nou te lees is, is ‘grotsprekende’ nonsens, en dit het alles uitgeloop op ‘n gevaarlike oorname van die wêreld deur dogma, wat die grootste bedreiging is wat die wêreld nog ooit gesien het, gegewe wat regtig nodig was, was vryheid van uitdrukking en die soeke na kennis wat dit moontlik gemaak het. Die mensdom het die donkerste era betree wat die wêreld nog ooit geken het, die uiteindelike Donker Tydperk—en kort voor lank die dood deur dogma-uitwissing van die menslike spesie! Sien weer V. Essay 35 en sy boek weergawe, Death by Dogma vir ‘n akkurate beskrywing van hoe ernstig die situasie is.

 

Opsomming

Samevattend, wat ons in die World Transformation Movement verskaf, is die psigose-aanspreekende-oplossing werklike verduideliking van die menslike toestand. Wat die linkses voorgehou het, is slegs ‘n nabootsing van ‘n mens-toestand-vrye wêreld, en omdat sy pseudo, kunsmatige nabootsing die soeke na kennis onderdruk wat nodig is om werklik ‘n mens-toestand-vrye wêreld te bewerkstellig, het dit die weg gebaan om nie vryheid van die menslike toestand te kry nie, aangesien dit homself mislei en arrogant verkondig aan die wêreld wat dit doen, maar WEG DAARVAN. Die filosofie van die linkse is ‘n uiters gevaarlike con job, ‘n kwaadaardige valsheid—dit was nie die geneesmiddel vir die moeilike toestand van die wêreld nie, dit was in werklikheid die gif. Die werklike biologiese verduideliking van die menslike toestand wat ons in die WTM aanbied, is werklik ‘nie-waardes gebaseer’—omdat die verduideliking in die Adam Ooievaar-verhaal eintlik die idee van goed en kwaad vir ewig uitskakel. Dit erken dat ons sielkundig ontsteld is, maar verduidelik dat daar ‘n goeie rede is waarom ons ontsteld geraak het—so dit verwyder eintlik skuld; dit bied die werklike ‘afwesigheid van absolutes, (goed vs kwaad, reg vs verkeerd)’ verduideliking. Hierdie konsepte is waarheidsgetrou en opreg afgebreek en uiteintlik omdat die ou verdedigende en onseker kwaad, egosentriese en vervreemde, mag, roem, fortuin en glorie maniere om onsself te regverdig, nou verouderd word deur die werklike biologiese begrip van onsself. Die werklike begrip van die menslike toestand wat ons aanbied, bring uiteindelik die nou absoluut broodnodige, en 2-miljoen-jaar-honger-vir, transformasie van die menslike spesie teweeg!

Die laaste belangrike punt om te beklemtoon is dat noudat ons die volledig verantwoordbare werklike verduideliking van die menslike toestand het, ons uiteindelik kan verduidelik en verstaan dat terwyl die regses en die linkse (uiteenlopend) albei die oneerlike ‘woeste instinkte’ biologie gebruik het om hul filosofieë te regverdig, die regses dit gebruik het vir die oorsaak van goed, naamlik ter ondersteuning van die ontstellende soeke na kennis, terwyl die linkses dit gebruik het vir die oorsaak van wat sleg was, inderdaad uiters gevaarlik, naamlik om daardie allerbelangrike ontstellende soeke na kennis te blokkeer en selfs vasberade teen te staan. Alhoewel die biologie van beide regs en links verkeerd was, was die ideologie van regs korrek, terwyl die ideologie van links verkeerd was. DIE ENORME VOORDEEL VAN HIERDIE VERHELDERENDE INSIG IS DAT HOEWEL DIT NIE MOONTLIK WAS OM DIE SKRIKWEKKENDE MENS-SPESIE-VERNIETIGENDE LINKSE POLITIES KORREKTE GETY VAN DOGMA WAT DIE WÊRELD OORNEEM, TE STUIT NIE, ONS NOU DIE NODIGE INSIG HET OM DIT TE STOP! Ons kan nou uiteindelik duidelik verduidelik wat SO verkeerd en gevaarlik is aan die linkses se kultuur. Dit is dus wat so kosbaar is van die aanbieding in hierdie opstel, en in die definitiewe verduideliking van wat verkeerd is met die kultuur van die linkses, V. Opstel 35, wat omdat dit so belangrik is, ook beskikbaar is as ‘n selfstandige boek, Death by Dogma:Die biologiese rede waarom die linkses ons tot uitwissing lei, en die oplossing. Hierdie boek kan op www.humancondition.com op ons tuisblad verkry word as een van die WTM se ses sleutelboeke.

 

 

Ja, uiteindelik was heldhaftige pogings om regse politiek te verduidelik en te regverdig deur mense soos Ayn Rand en mees onlangs Jordan Peterson gedoem om te misluk omdat hul argumente steeds gebaseer was op die biologies oneerlike Sosiale Darwinistiese ‘woeste instink’ verskoning vir menslike gedrag—dat ons mense aangebore mededingend, aggressief en selfsugtig is. Rand het geglo ons ons verstand moet gebruik om ‘n selfsugtige aard doeltreffend te bestuur, en Peterson glo ons het ‘n mededingende, dominansie-hiërargie-gebaseerde instinktiewe erfenis. Dit was slegs deur duidelik te verduidelik wat SO verkeerd en gevaarlik is aan die linkses se kultuur dat dit gestuit kan word.

En, belangrik, nie net ontbloot die verduideliking wat hier aangebied word wat verkeerd is met linkse politiek nie, deur die psigose-aansprekende-en-oplossende, werklike verduideliking van die menslike toestand te verskaf, die werklike, egte, ware outentieke manier om al die mededingende en aggressiewe gedrag van mense te beëindig en die menslike ras te transformeer, word voorsien. Soos opgesom in paragraaf 1136 van VRYHEID, is dit die finale ironie van die sage van die mensdom se groot reis van onkunde na verligting – die ideale wêreld wat die linkse dogmaties eis, word eintlik teweeggebring deur die regses wat die werklikheids verdedigende, vryheid-van-idealisme, korrupterende-soek-na-kennis-stryd teen die vryheids onderdrukkende pseudo-idealistiese dogma van die linkses wen. Met die vryheid-van-dogma regses se soeke na begrip van die menslike toestand voltooi deur die vind van begrip van die menslike toestand, die regverdiging vir die egosentriese mag-roem-fortuin-en-glorie-soekende lewenswyse wat deur die regse doelwitte voorgestaan word, vervang deur die ideale-gedrag-gehoorsaamende houding wat die linkses gesoek het. In hierdie sin, wanneer die regses wen, word ons almal links; Deur die sukses van die filosofie van die regses neem ons almal die ideale waardes aan wat deur die filosofie van die linkse gesoek word—maar die belangrikste is dat ons hierdie keer nie ‘n voortdurende stryd laat vaar en teenstaan nie, ons laat dit wen!

Dit is dus hoe die skynbaar ondraaglike ‘kulturele oorlog’ tussen linkse en regse politiek uiteindelik afspeel. Basies word die hele aaklige besigheid van die politiek tot ‘n einde gebring en die menslike spesie gered—MAAR DIE GROOT ‘DOWE EFFEK’-BLOK ONS OM TOEGANG TE VERKRY TOT DIE ALLESVERLIGTENDE EN ALLES-OPLOSSENDE BEGRIP VAN DIE MENSLIKE TOESTAND, wat ‘n probleem is wat ek in die eerste video/opstel en weer in die vorige drie video’s/​opstelle beklemtoon het, MOET NOG OORKOM WORD VIR DIE MENSDOM OM WERKLIK GERED TE WORD.

 

In die volgende opstel, V. Opstel 15, sal baie meer verduidelik word oor die fantastiese transformasie van die menslike spesie wat nou vir elke mens aangebied word sodra hulle deur die ‘dowe effek’ kom en toegang tot die ontkenningsvrye, waarheidsgetroue verduideliking van die menslike toestand kan verkry en verstaan.

 

– – – – – – – – – – – – – – – – – –

Soos genoem, omdat Kritiese Teorie die afgelope paar jaar in die samelewing begin posvat het, het Jeremy die boekie Death by Dogma in 2021 geskryf om die uiterste gevaar daarvan te verduidelik. Death by Dogma kan op ons tuisblad verkry word as een van die WTM se ses sleutelboeke, en verskyn ook as V. Essay 35. Verdere uitwerkings oor die uiterste gevaar van die linkse kultuur word verskaf in V. Opstelle 34 en 36, asook hoofstukke 8:15 en 8:16 van VRYHEID.

Die kort boekie Transform Your Life And Save The World bied ‘n uitstekende opsomming van eerstens al die oneerlike biologie in Deel 1, dan al die waarheidsgetroue biologie in Deel 2, en sluit in Deel 3 af met hoe die ware begrip van die menslike toestand elke mens in staat stel om nou onmiddellik te transformeer na ‘n lewe wat vry is van die menslike toestand.

Vir die omvattende behandeling van al die oneerlikheid in biologie, lees hoofstuk 2 en hoofstuk 6 van VRYHEID.

 

Discussion or comment on this essay is welcomed—see below.